Je zal maar slachtoffer zijn van een misdrijf in dit totaal doorgeschoten land.
Weet u nog? Op 3 januari 2015 pakte ik een inbreker. Hij poogde in te breken bij mijn hoogbejaarde overbuurman. Schade: 175 euro aan het kozijn maar gelukkig was erger voorkomen.
Het sujet had al eerder ingebroken en had nog voorwaardelijk open staan. Hij gaf invulling aan de term “ik procedeer je de moeder”..
Ongeveer een jaar later was hij in hoger beroep gegaan en de uitspraak zinde hem allerminst. Voor zover hij dat natuurlijk mee kon maken aangezien hij net weer was aangehouden op verdenking van het plegen van? Een woninginbraak!
Dus wat mag je dan doen in dit knotsgekke land? Naar de Hoge Raad. Dat bericht kreeg het slachtoffer enkele maanden geleden. Die Hoge Raad heeft natuurlijk niets beters te doen dan een kruimeldief de gelegenheid te geven het proces zo lang te rekken als mogelijk is. De kans bestaat zomaar dat het slachtoffer al is overleden en dat de verdachte nog aan het procederen is.
Vandaag kreeg het slachtoffer bericht van de Hoge Raad. Geen uitspraak, Nee, De zaak is in behandeling genomen! En hoe lang duurt dat dan? Nou dat kan zomaar 6 maanden tot 2 jaar duren!
En dan bestaat nog de kans dat men het teruggeeft aan de rechtbank om de zaak nog eens dunnetjes over te doen!
Voor 175 euro kan je tienduizenden euro’s (je dacht toch niet dat die mensen allemaal gratis werkten?) aan proceskosten maken in dit knotsgekke land. En het slachtoffer? Die is nog altijd niet schadeloos gesteld. Het slachtoffer is op hoge leeftijd en is een uiterst principieel mens. Ik wilde hem namelijk die 175 euro geven. Dit omdat ik als buurman me kapot schaam. Hij wilde dit niet omdat hij principieel van mening is dat de dader moet betalen. Ik hoop dat hij het bij leven en welzijn nog mee mag maken.
Ingezonden bericht
