Met 25 jaar ervaring en ruim 500 voltrokken huwelijken neemt trouwambtenaar Anky Jansz afscheid. Jarenlang speelde ze een belangrijke rol op de mooiste dag van stellen uit de regio. Ze blikt terug op een periode vol waardevolle herinneringen.
Een bijzonder begin
Anky’s avontuur begon in september 1999. “We naderden de negende maand van 1999 – een maand vol prachtige trouwdata,” lacht Anky. “De gemeente vreesde dat twee trouwambtenaren niet voldoende zouden zijn en plaatste een advertentie in de krant.”
Haar jongste dochter kwam de advertentie tegen en dacht direct aan haar moeder. “We hebben de advertentie nog steeds bewaard. Ze zochten iemand die graag met mensen werkt, niet bang is om in het openbaar te spreken, zowel verantwoordelijkheid als humor heeft én het leuk vindt om mensen gelukkig te maken,” vertelt Anky. “Ik werkte destijds in de bibliotheek en deze bijbaan als trouwambtenaar kwam precies op het juiste moment.”
Ruim 500 huwelijken
In de 25 jaren die volgden, verbond Anky meer dan 500 stellen in de echt. Toch voelde haar werk nooit als routine. “Elk mens is anders en elk huwelijk voelde als een nieuw avontuur. Dat heeft me een schat aan mooie herinneringen opgeleverd. Zo mocht ik in 2010 het eerste lesbische stel in het dorp trouwen en later ook het eerste homostel. Daarnaast had ik de eer om het huwelijk van een collega te voltrekken én dat van mijn eigen dochter!”
Wat ze het meest zal missen? “Het contact met de mensen. Voorafgaand aan een huwelijk was er altijd een voorgesprek. Soms kwam ik om 19:00 uur langs en vertrok ik pas om 23:00 uur, omdat het zo gezellig was. Je komt heel dichtbij mensen in een bijzondere fase van hun leven. Vaak zie ik bekenden nog in het dorp. Dan zit ik in een restaurant en komt er iemand naar mijn tafel met de woorden: ‘Jij hebt ons getrouwd!’ Dat blijft speciaal. Vaak kan ik me hun trouwdag nog precies herinneren.”
Veranderingen in 25 jaar
In een kwart eeuw heeft Anky het ‘trouwlandschap’ flink zien veranderen. “Tegenwoordig is er veel meer mogelijk. Vroeger mocht je écht alleen in het gemeentehuis trouwen. Later kwamen daar steeds meer locaties bij: eilandjes op de Elfhoeven, tuinen, partycentra bij boerderijen. Ik weet nog dat de gemeentebode, met zijn officiële bodeketting, me met zijn Mercedes naar de locatie bracht en keurig opgedirkt ondersteunde, zelfs bij het ondertekenen van de akte. Dat gaf het geheel zoveel uitstraling.”
Ook is het nu gebruikelijker om zelf een trouwambtenaar te kiezen. “Vroeger rouleerden we binnen ons team van vier en zorgden we ervoor dat iedereen ongeveer evenveel huwelijken per jaar voltooide. Alleen in uitzonderlijke gevallen werd rekening gehouden met de voorkeuren van het bruidspaar.”
Afscheid
Om haar jarenlange inzet te eren, organiseerden haar collega’s van Burgerzaken een kleine afscheidsbijeenkomst. “Het was een bescheiden setting, precies zoals ik het fijn vind. De burgemeester was erbij en ik kreeg een prachtig bruidsboeket en een mooie cadeaubon. Een mooie afsluiting van een bijzondere periode.”