Zijn er deze zomer een paar dingen voorgoed veranderd? Hopelijk gaat het na deze bijzonder droge zomer in de herfstmaanden weer wat meer regenen; goed voor onze tuinen, maar vooral voor de boeren en tuinders en ik begrijp dat ook de dijken niet te droog moeten worden. Gaan we die buien deze herfst misschien waarderen i.p.v. er op te mopperen?
Verder merk ik dat er na de vreselijke ramp met de Morandibrug in Genua toch even iets van onrust door me heen gaat als ik omhoog rijd om één van onze grote rivieren over te steken. Gelukkig verzekert niet alleen Rijkswaterstaat ons dat de bruggen hier veilig zijn, maar zeggen ook onafhankelijke deskundigen dat.
Eigenlijk rekenen wij altijd op het goede en dat is voor het dagelijkse leven wel zo plezierig. Je kan niet leven met alleen maar wantrouwen, want dan ga je lijden onder je gebrek aan veiligheid. Het schijnt dat psychisch gezonde mensen een mix hebben van 1/3 bezorgdheid en 2/3 vertrouwen.
Bij teveel bezorgdheid ga je bang leven, maar alleen vertrouwen is ook niet goed want dan worden we naïef. Dus met de cocktail van één portie wantrouwen en twee porties onbezorgdheid komen we het verst.
Daarom zet ik mijn zorgen opzij en ik fiets onbevangen over de Crolesbrug en onder het spoorviaduct door in de Broekveldselaan. En tegen mijn kleinkinderen zeg ik: “Hoera het regent.” Bij mij in de kerk heet dit: dankbaarheid of verwondering.
VAN BRAM
predikant in Bodegraven
