De Bodegraafse Diana Jansen (48), mocht in januari het nieuws ontvangen dat ze sporter van de maand zou worden van de Dirk Kuyt Foundation. In mei was het dan eindelijk zo ver. Ze kreeg een sportrolstoel van de Foundation en ontmoette Dirk Kuyt.
“Ik zei: ‘lees is even, volgens mij klopt het niet’ Je zit echt met je mond vol tanden, ik liet tranen met tuiten”, zegt Jansen terwijl ze volschiet als ze terugdenkt aan het moment dat ze las dat ze sporter van de maand zou worden. Ze is sporter van de maand mei bij de Dirk Kuyt Foundation. Het doet duidelijk veel met haar. Ze heeft een nieuwe sportrolstoel gekregen, en op aanvraag van Jansen, mét handtekening van Dirk Kuyt. “Hij vond het supergaaf, hij was heel enthousiast”, vertelt Jansen over de ontmoeting tussen haar en Kuyt. En de rolstoel? “Hij rijdt echt super.”
Rolstoel tussen de lopers
Ruim 12 jaar geleden belandde Jansen in een rolstoel. Ze leidt aan een conversiestoornis. “Mijn lichaam is eigenlijk op, bepaalde functies van mijn lichaam schakelen zich uit.” Toch blijft ze actief, zo begon ze met HIIT Training in Bodegraven en sinds drie jaar is ze bezig met het doen van hardloopwedstrijden, in haar normale, dagelijkse rolstoel.
Het begon in Bodegraven. “De LimesRun was de eerste; ik zei gekscherend tegen Patrick Bouwer van Dato, organisator van de LimesRun: “mag ik meedoen?’ En hij reageerde erg positief”. Veel hardloopevenementen volgden. Zoals de Leiden Marathon. “Daar ben ik gestart op de 10 kilometer en ook als enige rolstoeler, dat was echt kicken, een groot feest.”
Mogen ze mij wel weigeren?
Weerstand
Niet overal ging het makkelijk. “Ik ben bij hardloopevenementen geweigerd omdat de organisatie mij zag als gevaar voor de andere lopers. Het vreemde is dat de hardlopers zelf juist erg enthousiast reageren als ik mee wil doen.” Veel organisaties bleven haar echter weigeren. “Op een gegeven moment dacht ik: mogen ze mij wel weigeren? Eerst ben je heel teleurgesteld, en vind je het onzin. Naarmate de tijd vordert wordt je eigenijk gewoon boos.” Zo kwam ze bij het Discriminatiepunt in Den Haag terecht, die haar hielpen met een brief van een advocaat.
Uiteindelijk kwam ze bij de Rotterdam AD loop en het bleek mee te vallen. “Ze hebben me niet geweigerd, ik ben écht gestart”, zegt ze met glunderende ogen.
Positief
Jansen is positief over de enthousiaste medewerkers van de stichting en de andere mensen die ze heeft aangetroffen. “Je ontmoet zoveel leuke mensen. Mijn wereld is niet altijd super groot geweest. Maar als ik nu kijk naar wat het sporten me oplevert: alleen maar leuke en positieve dingen. Daar kun je alleen maar op teren. Ik weet niet hoelang ik het nog mag doen.” Ze wil ook Bodegraven betrekken bij haar nominatie. “Ik word binnenkort gefilmd door de Dirk Kuyt Foundation en ze willen ook beelden dat ik meedoe aan een wedstrijd. Ik heb zelf gevraagd of dat zou kunnen bij de Tien van Boreft.”
Jansen kijkt naar de toekomst. Ze hoopt volgend jaar mee te doen aan de halve marathon van Berlijn. Daarnaast heeft Jansen nog een doel, die ze ook bij haar inschrijving voor de nominatie voor sporter van de maand heeft genoemd: “Ik wil laten zien dat als je een jaar, tien jaar of twaalf jaar, zoals ik, in een rolstoel zit, je tóch gewoon kan sporten!”
Door: Anne van Schothorst
