In de wedstrijd van vandaag vocht RVC voor de laatste kans om directe degradatie te ontlopen. Het woord vocht komt niet overeen met wat er vandaag op de mat werd gelegd. Aarlanderveen heeft een goed voetballende ploeg, maar na een slechte fase net na de winterstop de titelkansen vergooit.
Voor Aarlanderveen was het dus vrijuit spelen, behalve misschien de 3-2 nederlaag in Reeuwijk rechtzetten. De wedstrijd begon goed voor RVC’33 toen Jona van Egmond goed zijn man binnendoor passeerde en de bal in de lange hoek schoot naar 0-1. Maar Aarlanderveen is geroutineerd genoeg om zich niet gek te laten maken en te vertrouwen op eigen kwaliteiten. Want al vroeg liep RVC vooral achter de bal aan. Bij eigen balbezit werd het tempo te laag gehouden, wat de thuisploeg eerder in een zetel hielp. In de 15de minuut reageert Jona van een verkeerde terugspeelbal en heeft de 0-2 op de schoen, maar mist jammerlijk. In de tegenstoot stonden de linies ver uit elkaar waar goed van geprofiteerd werd, want binnen vier balcontacten lag de gelijkmaker er al in.
Vanaf dat moment werd RVC nog verder naar achter gedrukt en het eigen speelplan onvoldoende uitgevoerd bij balbezit. Opnieuw een gemiste kans in de vijandelijke 16-meter en wij konden de bal uit het net halen. Zo ook de 3-1, waar Luuk van Leeuwen zijn schot gemist ziet worden en wij moeten aftrappen omdat zij de 3-1 scoren. Dit soort situaties is ons dit seizoen te vaak overkomen en bepalen waarschijnlijk het verschil tussen onder de streep en boven de streep. Doorgaans praat ik niet graag over de rol van een scheidsrechter, maar daar ontkom ik vandaag niet aan. In de 39ste minuut maakte Rens een kaart-waardige overtreding, die de scheidsrechter waarschijnlijk als revanche nemen zag, want tot verbazing van iedereen trok hij rood.
In het verdere verloop zal duidelijk worden dat RVC het minst gelukkig was met de verdere beslissingen. Goed doorzetten op de achterlijn door Luuk van Leeuwen leverde nog de 3-2 op door Mark Sluijs. In de 55ste minuut werd een enorme duw met twee handen niet bestraft en kon de 4-2 worden gescoord. Vanaf dat moment voetbalde RVC nog meer en meer tegen zichzelf. Gefrustreerd door het gedrag van de scheidsrechter, raakte RVC verder en verder van de mogelijkheden om het eigen spel te spelen. Ondanks de 4-3 door Luuk na goed opstomen door Dirkjan lukte het niet om uit de frustratie te komen. Op alle fronten ontbrak het gif op beslissende momenten.
Zowel aanvallend bij (mogelijkheden tot) kansen, als ook in veel duels in verdedigende situaties. Zo kan Aarlanderveen eenvoudig uitliepen naar 7-3. In de 78ste minuut zette Frank zichzelf met een lichaamsschijnbeweging alleen voor de keeper, maar waren de twee andere spitsen te ver weg om te profiteren van de redding van de keeper. Uit verslag mag misschien lijken, dat RVC alleen maar zichzelf te kort deed. Daarmee zouden we de ploeg van trainer Sander van Dijk en Hennie van Raay enorm te kort doen, want bij vlagen werden we echt van kastje naar de muur gestuurd. En natuurlijk hebben we evenveel punten als bij een 2-1 nederlaag, maar opnieuw geeft de manier waarop wel een hoop momenten, waar bij zelfreflectie alleen maar kan leiden naar verbetering.
En dat hebben we de komende wedstrijden zeker nodig. Want komende week kunnen we bepalend zijn in de competitie, wanneer we kampioenskandidaat van het kampioenschap kunnen houden in Reeuwijk. En daarna moeten we aan de bak om in de nacompetitie.
Ingezonden bericht
