Mascha van Kippersluis, inwoonster van Bodegraven, en haar 16-jarige dochter hebben een angstaanjagende ervaring meegemaakt tijdens hun recente kampeervakantie in een gehuurde tent in het noorden van Slovenië. Ze verbleven in de buurt van de oevers van de rivier Savinja toen noodweer hun vakantie veranderde en zij eerder naar huis moesten.
De eerste zeven dagen van hun vakantie werden gekenmerkt door genieten van de prachtige Sloveense natuur. Wandelingen door de indrukwekkende Vintgar-kloof, spannende raftingavonturen op de rivier en ontspannen paddling op het Bled-meer. Ook een zipline-ervaring ontbrak niet. Al deze activiteiten worden door Mascha en haar dochter aangeraden op vakantie Slovenië.
Noodweer
Maar toen kwam het noodweer. “Eigenlijk regende het al de hele donderdag vrij hard, maar ’s avonds werd het steeds erger”, vertelt Mascha. “Ik lag in bed en voelde soms druppels op mijn hoofd vallen. Ik verplaatste mijn bed naar het midden en ging aan de andere kant liggen. Rond 3 uur ’s nachts kregen we te horen dat we onze belangrijkste spullen moesten pakken en naar het restaurant van de camping moesten gaan.” Na een nacht doorgebracht te hebben in het restaurant, kregen Mascha en haar dochter de volgende ochtend de kans om hun spullen te pakken. De verwoesting was overal zichtbaar: tenten en caravans waren verwoest door het kolkende water. Van de camping aan de rivier zijde was weinig meer over. Ondanks de chaos die heerste, was de controle nog aanwezig. “Maar als je ziet hoe het water met zo’n kracht blijft stijgen, kun je niet anders dan angst voelen en liever snel weg wil.
Ramp gebied
De regio bleef een rampgebied, en de reis verliep niet zonder problemen vanwege de langdurige files en de zichtbare sporen van vernietigingen langs de weg. Alleen hulpdiensten en werklui mochten het gebied betreden vanwege de aanhoudende onveiligheid. Uiteindelijk werden Mascha en haar dochter op vrijdagavond om 19.00 uur per bus geëvacueerd. Tijdens hun terugreis zagen ze de verwoesting en de kracht van het water langs de weg, wat hun opnieuw herinnerde aan het heftige noodweer die ze hadden meegemaakt.
“Eenmaal thuis hoorden we het vreselijke nieuws van de twee Nederlanders welke zijn overleden door het noodweer. Dan hebben wij het er nog goed van afgebracht, maar de schrik zit er nog goed in.”
