Hij is voorzitter van ESTO waar hij al 23 jaar lid is, hij is begaan met de eenoudergezinnen voor wie hij vakanties organiseert in het buitenland, wil afmaken waar hij aan begonnen is en vindt sport een basisrecht. De ReBo-er van deze Week is: Martijn Verlaan.
Naam: Martijn Verlaan
Leeftijd: 31
Woonsituatie: In een huis in Bodegraven
1. Waar kennen mensen jou van?
“Ik denk in het begin van de Zon, de Vakantiespelen, en nu natuurlijk van ESTO. Bij de Zon hadden we Sunrise feestjes en Extreme feestjes, die organiseerden wij toen we jonger waren met een groepje vrienden. Aan de hand van de Zon zijn we ook de Vakantiespelen gaan doen. Ik heb een paar jaar in een werkgroep gezeten en ik heb meer dan tien jaar lang groepjes begeleid en vrijwilligerswerk gedaan. Nu ben ik natuurlijk bestuurslid en lid van ESTO. Ik voetbal er mijn hele leven al, vanaf dat ik mocht voetballen bij ome Wim van Doorn op woensdagmiddag. Ik ben inmiddels 23 jaar lang lid, inmiddels gaat mijn tiende jaar in van bestuur”, aldus de voorzitter van ESTO.
2. Wat doe je nu in het dagelijks leven?
“Ik werk bij een evenementenbureau, daar ben ik eventmanager. Daarnaast doe ik in de zomer nog twee maanden lang eenoudergezinnen-vakanties organiseren voor Estivant; Bij bestaande campings door heel Europa hebben wij onze tenten volledig voor hen ingericht. We hebben ons eigen animatieteam, eigen busjes om een excursie te doen, we verzorgen een complete vakantie.” Wat hij nog meer doet? “Sowieso voetballen natuurlijk, en daarnaast ben ik fan van koken. Ik word daarnaast ook wel blij van reizen en nieuwe mensen ontmoeten.”
3. Wat bindt jou aan Bodegraven-Reeuwijk?
“Ik woon hier mijn hele leven al, ik denk dat dat me het meest bindt. Ik heb mijn vrienden hier, familie, voetbal en vroeger de Vakantiespelen.”
4. Waar heb je goede herinneringen aan?
Hij lacht; “Heb je effe? Zoveel.” Hij begint met opsommen. “De leuke zomers in Zuid-Fankrijk, dat je mensen blij kunt maken in eenoudergezinnen. Ook de fantastische evenementen die ik mag organiseren zoals de The Hague Grand Prix Judotoernooi onderdeel van de World Tour afgelopen november, en we hebben evenementen om de Tour de France heen georganiseerd.” Ook in Bodegraven heeft hij een goede herinnering, bij zijn club: “Het kampioenschap hier met ‘het eerste’. En alle hoogtepunten van de afgelopen tien jaar die ik hier heb beleefd, zoals de kantine die er fantastisch uitziet, er ligt een nieuw veld, we hebben een hele leuke evenementencommissie met kantinequizzen waar 300 man binnen zit. Ik heb er meestal niet één of twee” zegt hij over zijn goede herinneringen. “Je moet je hoogtepunten ook durven zien hè”, zegt hij met een lach.
5. Welke (nieuws) gebeurtenis in Bodegraven-Reeuwijk is je het meest bijgebleven
“Daar vraag je me wat. Er gebeuren zoveel dingen in de wereld. Wat ik wel bijzonder vond is dat toen Cora Nieuwenhuizen hier kwam wegens overlast van Schiphol, dat een man zich aan die auto vastketent. Dan denk ik van ja, wat wil je daar nou mee bereiken. Toen dacht ik, je kunt je ook op andere manieren inzetten om iets veranderd te krijgen.” Hij blijft nuchter. “Voor de rest niet echt, er gebeuren gelukkig weinig wereldschokkende dingen in Bodegraven.”
6. Welke persoon inspireert jou uit Bodegraven-Reeuwijk?
“Niet echt één persoon. Inspiratie moet je vooral uit jezelf halen en uit de mensen die om je heen zijn.” Hij begroet iemand die de kantine in komt lopen, en gaat verder. “Wel alle vrijwilligers die belangeloos iets doen voor een ander, daar word ik altijd heel positief van en blij. Ook als je hier bij de vereniging ziet hoeveel mensen zich belangeloos inzetten om 725 mensen te laten sporten, wat eigenlijk ook een basisrecht is, ja, ik vind dat knap. Ook zo’n SAM organisatie, hoe ze heel belangrijk werk doen in het dorp, maar eigenlijk ook wel weer te kakken worden gezet omdat er moet worden bezuinigd. Maar eigenlijk gewoon de vrijwilligers”, sluit hij af.
7. Waar kom je graag/favoriete plekken?
“Sowieso hier”, zegt hij terwijl hij door het raam kijkt tijdens het interview dat plaatsvindt in de kantine van ESTO. “Ik kom graag ook bij BZ&PC kijken, vrienden van mij sporten daar.” Het inspireert hem hoe zij “het hoofd boven water houden in de situatie met een duur zwembad. Echt favoriete plekken heb ik hier niet, dan zou ik liever naar het buitenland gaan waar ik vakanties organiseer.” Toch is de herkozen voorzitter van ESTO wel “zeker” op zijn gemak bij de club, die hij een betere plek wil maken. “Je begint ergens aan en dan wil je het afmaken. Het is nog niet af. Het trainingsveld moet kunstgras worden, en we hebben echt een derde veld nodig. Anders gaat het voorkomen dat we mensen niet meer kunnen laten sporten omdat we vol zitten.”
8. Waar word je nu blij van in Bodegraven-Reeuwijk?
“Ja, niet echt noemenswaardig.” zegt hij opnieuw nuchter, met een lach. Hij beaamt dat het “absoluut zeker” ook in de kleine dingetjes kan zitten, waarop hij wat weet te noemen: “Ik ben blij dat er nog niet op de sport bezuinigd is. Ik vind dat daar ook meer aandacht aan besteed moet worden, zodat we ook meer sociale problemen kunnen oplossen. Dit bijvoorbeeld bij de jeugdzorg, of om ouderen meer te laten voetballen. In ieder geval door sport breder aan te bieden. Daarnaast word ik gewoon blij van iedereen die zich daarvoor inzet.”
9. Wat mis je in Bodegraven-Reeuwijk?
“Een gezellig dorpsplein, dat sowieso. Ik mis leuke terrasjes, leuke evenementen in de zomermaanden, markten, foodfestivalletjes, dat er meer levendigheid in het dorp komt. Ik weet ook wel dat het lastig is, we zijn niet het meest makkelijke dorp met bewoners die ook echt de gezelligheid opzoeken zeg maar, dat mis ik nog wel. Soms mis ik ook nog wel wat meer aandacht voor sport in het algemeen.” Hij weet nog iets te noemen. “Een fatsoenlijk evenemententerrein, dat zou ook al de helft schelen. Een terrein met goede voorzieningen en niet nu, qua ligging ligt het perfect, maar er is een moskee bij gebouwd en begraafplaats wordt groter de ruimtes worden steeds kleiner en er komt meer hinder van geluidsoverlast. Dat zou je met een goed dorpsplein op zich ook op kunnen lossen. Maar dan moeten er denk ik ook wel andere regels komen.”
10. Welke Bodegraven-Reeuwijker verdient er volgens jou een lintje?
“Haha, geen één. Nee, lintjes verdienen we allemaal. Niemand doet dingen alleen. Dan ga je één iemand een lintje geven terwijl tien mensen hem hebben geholpen. Dan is het net alsof ze mij een lintje zouden geven omdat ik zolang in het bestuur zit, maar dat doe je toch niet alleen? Dat zou nergens over gaan. Ik zou eerder collectieve lintjes uitdelen in plaats van één lintje. Maar soms is het wel terecht, zoals bij Wim van Doorn.”
11. Waar zou je nog heen willen verhuizen uit Bodegraven-Reeuwijk?
“Dan wordt het denk ik sowieso het buitenland. Maar ik hoef niet te verhuizen. Hier midden in de randstad zijn we overal in 20 minuten. Het is heerlijk als je hier ’s avonds over de straat kan lopen en je kent iedereen. Dus ik hoef niet te verhuizen, maar als het zou moeten zou het Zuid-Frankrijk, Spanje of meer de Catalaanse regio zijn, daar organiseer ik ook die vakanties. Als het maar een beetje warm en zonnig is, dan is het al gauw goed.”
12. Wat zou je veranderen als je burgemeester was?
“De laatste keer dat ik alles is goed heb doorgenomen, mag de burgemeester vrij weinig beslissen, behalve over de algemene veiligheid”, merkt hij op. Maar als de burgemeester in staat zou zijn om zelf iets in te voeren? “Dan zou ik sowieso hier bij ESTO het capaciteitsprobleem oplossen. Dat is wel echt een groot probleem. Daar zie ik de toekomst van deze vereniging niet op vooruit gaan. Als we een ledenstop hebben en de velden worden zo over bespeeld dat we al op korte termijn weer vervanging nodig hebben van bijvoorbeeld het kunstgras en dat mensen dan niet meer kunnen trainen, dat wil je niet aanbieden. Ik vind ook niet dat je dat kunt maken, je wilt zoveel mogelijk mensen laten sporten.”
“Als ik nog een ding mag kiezen, dan zou ik willen dat we een verkiesbare burgemeester zouden hebben, niet iemand die wordt aangesteld. Je moet binding hebben met de plek waar je burgemeester bent, je moet een plek kennen. Ik vind het belangrijk dat als je een vertegenwoordiger bent van een dorp of stad, dat je in ieder geval er zelf vandaan komt, en dat precies weet wat er wel en niet speelt. Gewoon een gekozen burgemeester.”
Door: Anne van Schothorst