Verschillende gebruikers van het Evertshuis hebben het college in een brainstormsessie voorzien van informatie en ideeën hoe zij de toekomst van dit cultureel centrum van, voor en door de inwoners van Bodegraven-Reeuwijk zien. In een viertal groepssessies werd gesproken over organisatievorm, maatschappelijke waarde, financieel beheer en invulling van functies. De informatie-uitwisseling leidde tot heldere kaders voor het college, dat daarmee op goede gronden kan discussiëren over een stabiele toekomst voor het Evertshuis
Vorig jaar is als onderlegger voor de besluiten van de gemeenteraad over de toekomst van het Evertshuis een quickscan gemaakt met een aantal scenario’s. Daarbij viel de optie van appartementen in het gebouw af. Er moest vooral worden ingezet op het verbeteren van de huidige functionaliteiten. Reden voor het college om als eerste stap aan de gebruikers te vragen wat hun visie op het Evertshuis is. Wat is het belang voor de inwoners, hoe komen we tot verbeteringen, welke resultaten rechtvaardigen het behoud van dit cultureel centrum?
In de opening van de brainstormsessie refereerden de organisatoren aan Winston Churchill die in oorlogstijd een vraag kreeg of er vanwege de hoge kosten van de oorlog niet kon worden bezuinigd op cultuur. Daarop antwoordde hij: ‘Waar vechten wij dan voor?’ Om daarmee de waarde van cultuur voor een samenleving te schetsen.
Strandstoelsessie
De bijeenkomst was door de organisatoren omgedoopt tot ‘strandstoelsessie’ om zo vrij en relaxed mogelijk met elkaar te praten over het proces naar een sterkere en financieel gezondere rol van het Evertshuis. Met ruimte voor vergezichten, zonnige kanten, maar ook dreigende wolkenpartijen en gevaar van hoge golven. In een tweede strandstoelsessie willen de organisatoren de nieuw gekozen raadsleden op eenzelfde manier laten discussiëren over het Evertshuis om straks een gedegen besluit te kunnen nemen.
In het eerste gedeelte van de bijeenkomst werden allerlei vragen bediscussieerd. Want wat is het DNA van het Evertshuis? Is het momenteel dat beoogde culturele centrum c.q. die sociale ontmoetingsplaats of toch meer een bedrijfsverzamelgebouw met diverse kantoorfuncties voor organisaties? Wat is er voor nodig om het gebouw dat bruisende culturele hart van de hele gemeente te laten zijn?
Het kan beter
Over één ding waren de aanwezigen het klaarblijkelijk eens: het Evertshuis bezit al unieke DNA, omdat het gebouw zoveel verschillende functies herbergt, van theater tot bibliotheek en van ruimte voor muziekles, cursussen en tentoonstellingen tot onderdak voor verschillende sociale organisaties als SAM, Sociaal Team, Sport & Welzijn, Mozaïek Wonen. Maar er kan meer en het kan beter, zo werd geopperd. Bijvoorbeeld een uitgebreidere horecafunctie, meer gastheerschap bij binnenkomst, het onderdak bieden aan partijen in kunst, cultuur en historie, meer sociale activiteiten (die nu in het Huis van Alles plaatsvinden), extra aantrekkelijke programmering, meetings voor bedrijven, filmhuisfunctie en vele andere ideeën waarmee de functies zouden kunnen worden uitgebreid. Met overigens ook de vraag daarbij wat er niet thuishoort in het Evertshuis.
Concentratie culture functies
Als je een voorzichtige conclusie zou willen trekken, dan is concentratie van cultuurfuncties het belangrijkste streven, met parallel daaraan het versterken van het Evertshuis als sociale ontmoetingsplek. Die verbeteringen zijn mogelijk door meer ‘kruisbestuiving’ in het gebruik van het gebouw en door een intensieve samenwerking tussen alle partijen. In het verleden zijn bij de start van het Evertshuis keuzes zijn gemaakt die qua exploitatie niet kunnen worden waargemaakt. Van groot belang is om het juiste profiel voor de toekomst te kiezen. Een keuze die mede wordt bepaald door de vraag wat inwoners willen, in het verlengde van wat de gebruikers voor ogen hebben.
Vurige pleidooien voor behoud
In het tweede deel van de bijeenkomst hielden vertegenwoordigers van die gebruikers vurige pleidooien waarom het Evertshuis zou moeten blijven en wat de nieuwe rol kan zijn als bruisend sociaal-cultureel centrum, waar nu al – mede met dank aan de bibliotheek – jaarlijks meer dan 125.000 bezoekers komen! Daarbij werd over het Evershuis gesproken als een groot cadeau dat ooit via de donatie van notaris Everts aan de inwoners van Bodegraven mogelijk werd gemaakt. Een gebouw waar mensen zich welkom voelen en dat cultuurbeleving voor de samenleving waarborgt. Want een samenleving kan niet zonder cultuur, zo werd meermaals naar voren gebracht.
Keuze aan nieuwe gemeenteraad
Waarnemend burgemeester Erik van Heijningen dankte de aanwezigen voor hun inbreng. Hij onderschrijft het grote belang van cultuur en is ook zelf actief in cultuurorganisaties in zijn woonplaats Dordrecht. Juist daarom ziet hij ook het gevaar dat mooie sociale functies ten onder dreigen te gaan als je het niet goed organiseert. In de euforie van de strandstoelsessie, waarbij vol enthousiasme de eerste stappen voor een toekomstbestendig Evertshuis werden gezet, bracht hij de aanwezigen wel ‘terug op aarde’ door te stellen dat de nieuwe gemeenteraad en het nieuwe college straks de verantwoordelijkheid hebben om keuzes te maken en daarbij niet alleen naar bevlogenheid kunnen kijken maar op een zakelijke manier waarbij uitgaven en opbrengsten moeten worden gewogen. Om vervolgens de hoop weer aan te wakkeren door uit te spreken dat de negatieve spiraal, waarin het Evertshuis zich nu bevindt, moet worden omgebogen tot een aanjagende vliegwielfunctie voor een gezonde toekomst.
Foto’s: Danny de Vries
