Na de onverwachte maar zeker niet onterechte overwinning vorige week op de koploper, was het zaak om de bonuspunten te verzilveren door Zevenhoven onder ons te houden. Dat zou moeten gebeuren met een flink gemankeerd team, want door vakantie, carnavalsverplichtingen, schorsingen en blessures was de spelerslijst in vergelijking met die van vorige week op 9 plaatsen veranderd.
Dat had uiteraard ook gevolgen voor de opstelling, waar op 4 plekken nieuwe namen stonden. De meest opvallende naam was die van Ton Vergeer, die zijn debuut maakte. Tel daarbij op de door ziekte afwezige hoofdtrainer Jack en alle ingrediënten voor een lastige wedstrijd lagen klaar. Het wedstrijdplan werd van tevoren goed doorgenomen en vanaf het eerste fluitsignaal was te zien, dat beide ploegen elkaar niet veel ontlopen. De wind stond in de lengte over het veld en hielp Zevenhoven om een optisch veldoverwicht te creëren.
In de vijftiende minuut scoorde Zevenhoven uit een corner de 1-0. Corners die steeds het uiterste vergde van de concentratie. Maar evenals vorige week lieten de mannen uit Reeuwijk zien, dat hen dit niet uit het veld slaat. Integendeel, want RVC ontwikkelde zelf ook enkele plaagstootjes. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat Zevenhoven in de eerste helft de iets betere partij was. Maar tot echt grote en gevaarlijke kansen leidde het niet. Daarvoor stond de verdediging te goed en stond Ton zeer goed zijn mannetje, zowel verdedigend als zeker ook opbouwend. In de rust gesproken over wat te doen met windvoordeel en aangegeven dat we het van de opbouw moeten blijven hebben. Dat was niet aan dovemans oren, want al in de 7de minuut na rust kopte Jona een corner tegen de vijandelijke touwen. Een omzetting in de aanval leidde overigens tot meer gevaar met het oog op het dieptespel, waar vooral Jop Gabriëls zich onvermoeibaar toonde (nou ja, bijna dan!).
RVC voert de druk op en komt tot meer kansen, onder andere voor Mathijs en Mark. In de fase dat Zevenhoven het gebrek aan communicatie leek aan te pakken om terug te komen in. In de 54ste minuut was er even een momentje waarop alle Reeuwijkers een penalty claimden, maar een minuut later was Jop er weer vandoor op een lange bal en reageerde Mathijs zoals een spits betaamt en scoorde de 1-2. Op het half uur moet Mathijs het veld verlaten en viel “good old” Ralph Tol in, die met zijn routine ervoor zorgde dat er niet zomaar ingeschoven kon worden, omdat hij zo’n handenbinder bleek. Door direct voor eigen gevaar te zorgen, de bal in de ploeg te houden of het de verdedigers moeilijker te maken. Niet lang daarna viel de tweede debutant in Cas van der Hoek en de ijverige Niels de Frankrijker. Vlak voor tijd moest ook de derde debutant het veld in en het waren twee fantastische minuten voor Koen van der Ven. Niet veel later floot de scheidsrechter af en hebben de toeschouwers kunnen genieten van een zeer spannende wedstrijd. De Reeuwijkers juichten nog harder om de punten en de staf was helemaal in de gloria met de getoonde onverzettelijkheid, werklust en teamgeest. Want dàt kan wedstrijden voor je winnen. Het feestje in de kleedkamer spreekt voor zich maar werd nog wat verlengd door de uitreiking van de debutantenballen en hun toespraak voor de groep.
Ingezonden bericht – Foto: Letty Blanken
