“Het is ontzettend hard werken. Er zijn veel indrukken.” Bodegraver Frank Duits werkt op de Intensive Care als verpleegkundige. Zijn vrouw werkt eveneens in de zorg, en samen hebben zij een jonge dochter. “Het is niet makkelijk, de dagen in het ziekenhuis doorbrengen waar veel coronapatiënten verzorgd moeten worden. Het is heftig. Veel mensen waren gezond, mankeerden niks, en zijn in één keer doodziek.”
“Het is behelpen, mentaal en lichamelijk. Ik zie nu veel patiënten en niemand weet hoe het gaat lopen”, aldus de 34-jarige Bodegraver. Op zijn werkplek zijn twee IC’s, waarvan één volledig is ingericht met coronapatiënten. Hij merkt tekorten van personeel op, en maakt soms extra lange dagen. “De kans is aanwezig dat overbelasting voor gaat komen.” Er is extra personeel geregeld: mensen van het operatiecomplex, mensen van Defensie, de Marine, poli-klinieken en oud-verpleegkundigen. “Ik moet hen deels aansturen, zij kunnen niet ineens de werkzaamheden doen die ik al jaren doe”, aldus de zorg-medewerker die meer patiënten onder zijn hoede heeft gekregen en daarnaast dus ook extra personeel moet inwerken.
Gezinsleven
“Het gezinsleven gaat ook door. Na een dag werken moest ik boodschappen doen, en alles was leeg. Dat wordt nu wel minder, het hamsteren lijkt voorbij te zijn.” Werken in de zorg tijdens de coronacrisis en het gezinsleven blijkt een lastige combinatie. “Zo hadden we een week waarin onze dochter ziek thuis was. Ik kom om 01.00 uur terug van het werk, dan een gebroken nacht en vervolgens al vroeg in de ochtend weer die kleine, omdat mijn vrouw moet werken. Vervolgens komt zij thuis om mij weer af te lossen. We zien elkaar vrij weinig in deze weken. Gelukkig is het kinderdagverblijf open waar mijn kind heen mag, mits ze niet snottert. Hierdoor kunnen mij vrouw en ik af en toe dezelfde dienst draaien, zodat we elkaar toch nog zien.” Ondanks de zware dagen bemerkt hij ook positieve initiatieven om zich heen. “Er zijn veel mensen die willen helpen. Ik zie in het ziekenhuis veel bedrijven die eten komen brengen, bloemen neerzetten, dat gebeurt zeker en is leuk. Er is veel aandacht voor de zorg. Ook voor ons gezin staan mensen klaar met eten of willen ergens anders meehelpen. Heel fijn.”
Gelukkig is het kinderdagverblijf open waar mijn kind heen mag, mits ze niet snottert. Hierdoor kunnen mij vrouw en ik af en toe dezelfde dienst draaien, zodat we elkaar toch nog zien.
Heftig
“Patiënten liggen gemiddeld lang op de IC. Zeker de eerste anderhalf tot twee weken worden zij volledig in slaap gehouden. Tussendoor komen er wel steeds nieuwe mensen bij. Wat voor mij persoonlijk het meest heftig is? Dat is én de manier en de omstandigheden van werken. We moeten bijvoorbeeld met zijn vieren de patiënten naar hun buik draaien voor betere ventilatie. Patiënten zwellen daardoor dan op in het gezicht en dat ziet er niet fraai uit.” Hij noemt meer. “Het ergste is toch wel dat de familie niet bij de patiënt kan, behalve op het moment dat iemand komt te overlijden. We hebben wel veel contact met de families via beeldbellen, dan kun je ook het zieke familielid laten zien als ze dat willen.” Dit heeft impact. “Dat doet wel iets met je”, zegt hij over het videobellen met vaak emotionele families.
Patiënten
“Als er een patiënt binnenkomt, ben je zo twee tot drie uur bezig met één persoon” deze mensen worden via de spoedeisende hulp binnengebracht, of zijn patiënten die eerst op de normale afdeling in het ziekenhuis lagen. De mensen komen dan in nog redelijke toestand binnen en zie je dan snel verslechteren.” Wie hij dan ziet op de afdeling? “Het grootste gedeelte is wel rond de 70 en wat ouder, maar ik zie ook mensen van 40 en 50. Het virus komt daarnaast ook bij gezonde mensen voor, die dan toch in één keer snel zieker kunnen worden door de besmetting.”
Thuiszorg en revalidatie
Hij heeft ook mensen zien verbeteren op IC. “We hebben afgelopen week de eerste mensen naar de andere afdeling laten gaan, dit betekent dat ze niet meer op de IC hoeven te liggen.” Toch zijn deze mensen vaak zwak omdat zij lange tijd gelegen hebben. “Mensen moeten gaan revalideren, niet iedereen is na zo’n opname weer één, twee, drie op de been. Er komt straks een hoge druk op de thuiszorg revalidatiecentra te staan. Daar hoor je momenteel nog niks over.”
Volg de regels van het RIVM
Tot slot wil de Bodegraver mensen op het hart drukken om de regels van het RIVM op te volgen.” Zo kunnen we het virus met z’n allen bestrijden. Ook doet hij een oproep om zoveel mogelijk lokaal te kopen, zodat we straks nog steeds met elkaar kunnen genieten van het mooie dorp.”
Afbeelding van Tumisu via Pixabay