Proponent Albert Jan Treur (38) liet op 25 juni weten dat hij het beroep naar de Hervormde Gemeente Bodegraven-Nieuwerbrug heeft aangenomen. Daaronder vallen zowel de Dorpskerk te Bodegraven als de Bethlehemkerk in Nieuwerbrug. Op zondag 5 september is hij ook daadwerkelijk bevestigd in zijn ambt, in de Dorpskerk. “Het was echt bijzonder” aldus de voormalig geestelijk verzorger. Hij start niet alleen als nieuwe dominee van de gemeente, maar voor hemzelf begint het dominee-ambt nu ook voor het eerst. “Het gaat gepaard met predikanten die je de handen opleggen en ‘de zegen doorgeven’.” Hij noemt dat sinds 1729 er geen proponent [net afgestudeerde predikant] meer is bevestigd tot predikant van Bodegraven-Nieuwerbrug. “Dat hele ritueel bij de bevestiging van een proponent tot predikant is dus iets bijzonders voor deze gemeente. Veel mensen uit de gemeente gaven aan dit erg indrukwekkend te hebben gevonden.”
Met zijn vrouw Irene en drie kinderen van 11, 15 en 16, verhuisde Albert Jan naar de pastorie van de Hervormde Gemeente. Ze komen uit Vinkeveen. “Er is veel veranderd voor het hele gezin. We zijn vaker verhuisd, maar we hebben altijd in de buurt van Vinkeveen gewoond. Dat was best even spannend.” Toch verliep het soepel. “Er waren veel mensen uit de buurt in Bodegraven die ons zeer hartelijk hebben ontvangen, dat doet wel goed. In de twee weken dat we hier wonen, voelen we ons al goed thuis.”
Hoe ben je terecht gekomen in de Hervormde Gemeente Bodegraven-Nieuwerbrug?
In de afronding van zijn studie tot gemeentepredikant deden verschillende gemeenten een beroep op hem, in totaal vijf, waaronder de [kerkelijke] gemeente Bodegraven-Nieuwerbrug. “Dan voer je gesprekken, en kunnen ze formeel een beroep uitbrengen, dat deden ze op 5 juni. Ik had toen drie weken de tijd om de vijf beroepen in overweging te nemen.” Hoe die keuze tot stand komt? “Je kijkt ook gewoon welke mensen je ontmoet en hoe de gesprekken zijn. Maar in de eerste plaats is het een roeping. Dus de vraag die ik mezelf steeds stelde was; waar roept God mij? Waar hebben ze mij het hardst nodig? Dat is natuurlijk heel lastig. […] Bij Bodegraven voelde ik een hele sterke verbinding en dacht ik; dát is waar ik aan de slag moet, daar kan ik uit de voeten met wie ik ben. Ik voelde een connectie met niet alleen de mensen maar ook ervaarde ik mijn roeping in deze gemeente.”
Wat wil je toevoegen als dominee?
“Ik denk dat elke dominee de liefde van Christus wil brengen. Ik wil ook dat iedereen zóveel vreugde beleeft in de gemeente dat mensen buiten de gemeente dat gaan merken: van ‘Hé, die mensen hebben iets, wat ik nog niet heb.’
Wat wil je de mensen in het gehele dorp meegeven?
De dominee, die er sinds eind augustus woont, “ontmoet bijna alleen maar aardige mensen in Bodegraven, ook rondom de pastorie ligt volgens mij een mooie wijk met betrokken mensen. Als ik iets aan heel Bodegraven zou willen meegeven, is dat de onderlinge betrokkenheid. Dat je elkaar als inwoners nodig hebt. We leven in een cultuur van individualisme. Maar ongeacht cultuur, afkomst en geloof, is het belangrijk dat je er voor elkaar bent.”
Normaal werkte je bij mensen met een verstandelijke beperking als geestelijk verzorger. Nu moet je dat werk achterlaten, hoe vind je dat?
“Ik heb het werk als geestelijk verzorger losgelaten, maar ik kon er moeilijk los van komen. Ik heb dat werk met enorm veel plezier gedaan. Ik voelde mij geroepen tot het werk van predikant, maar dat neemt niet weg dat die mensen nog steeds een belangrijke plek in mijn hart hebben. Dat betekent dat ik ook zal proberen om voor hun plek in de gemeente op te komen, dat is inclusie, met een moeilijk woord. Hier in het dorp zijn ook voldoende instellingen die mensen helpen met een verstandelijke beperking, die zou ik er in de toekomst graag beter leren kennen. Waar het mogelijk is ben ik ook voor hen graag van betekenis. Die mensen zijn heel belangrijk, die wil ik niet uit het oog verliezen.”
Het is niet moeilijk om ingewikkelde dingen te zeggen, maar wel moeilijk om ingewikkelde dingen eenvoudig uit te leggen.
Wat neem je mee van je vorige werk in je huidige ambt als dominee?
“Ik denk dat er twee lessen zijn die mensen [met een verstandelijke beperking] mij hebben geleerd. Zo lijken ze een extra zintuig te hebben. Ze merken meteen of wat je doet integer is. Als je ze wil troosten, moet je ze ook echt troosten. Ik denk dat ik van hen geleerd heb om heel authentiek te zijn. Dat is denk ik de beste oefening. Ze prikken overal dwars doorheen.” De tweede les neemt hij specifiek mee als predikant. “Je leert [als dominee in opleiding] allemaal moeilijke dingen, zoals de Bijbel in de Grondtaal lezen” en andere complexe boeken. “Het is niet moeilijk om ingewikkelde dingen te zeggen, maar wel moeilijk om ingewikkelde dingen eenvoudig uit te leggen. Dat is ook wat ik meeneem; in begrijpelijke taal preken.”
Albert Jan, tot slot: “Ik kijk er naar uit om niet alleen de mensen in de kerk te leren kennen, maar iedereen in heel Bodegraven en Nieuwerbrug.”
Door: Anne van Schothorst