In Nederland hebben we ooit een slim systeem bedacht. We hebben de rechtsprekende, bestuurlijke en wetgevende macht onafhankelijk van elkaar ingericht met daarom heen een glashelder systeem van bevoegdheidsbeperkende maatregelen. Ter bescherming van onszelf, de burger, zodat we niet aan de machtsmisbruik en willekeur van onze overheid zijn overgeleverd.
Saaie kost en wat heeft dit nu met Bodegraven-Reeuwijk te maken. Heel simpel alles, want dezelfde principes gelden natuurlijk ook in onze gemeente. Ons college heeft het dagelijks bestuur en wordt hierbij gecontroleerd door de wetgevende macht. Onze democratisch gekozen gemeenteraad.
Overigens is onze raad zich meer dan bewust van zijn positie. Te pas en te onpas krijgen belangengroepen, wijk- en dorpsteam om hun oren geslagen dat het democratisch mandaat bij de gemeenteraad ligt. Nu gaan rechten altijd gepaard met plichten, maar juist wanneer het om die democratische controlerende plicht gaat is diezelfde raad ineens oorverdovend stil.
Niet overal, zowel binnen de oppositie als de coalitie zijn raadsleden te vinden die hun taak wel buitengewoon serieus nemen, maar toch zijn er steeds meer inwoners die met verbijstering staan te kijken naar die tandeloze tijger die ze hebben gekozen. Een gezond debat ontbreekt vrijwel altijd en steeds vaker bekruipt het gevoel dat in de achterkamertjes alles allang is afgetikt. Of dit klopt blijft vanzelfsprekend onduidelijk, want die achterkamertjes zijn voor ons, burgers, natuurlijk hermetisch gesloten.
Wanneer je het nu hebt over de Polenslaapplekken, de Loetje-locatie of andere dossiers in onze gemeente hebt, het schuren wordt steeds pijnlijker. Het laatste mantra van ons college is opnieuw beginnen. Met een schone lei. Wat zoveel wil zeggen dat er na drie maanden vrijwel hetzelfde voorstel opnieuw op tafel komt. Met hooguit hier en daar een kleine verschuiving in accenten. Zonder dat ooit, ondanks toezeggingen, structureel met belanghebbende is gesproken. Daar waar nodig wordt doodleuk en met een stalen gezicht een bestemmingsplanwijziging voorgekookt. Dan past het plannetje ineens lekker wel. Waarmee tegelijkertijd ons zorgvuldig bedacht stelsel van rechtszekerheid en je recht kunnen halen vakkundig om zeep is geholpen
Tja als we zo in onze lokale democratie omgaan dan hebben we helemaal geen partijen meer nodig die onze democratie willen slopen.
Door: Annemarie Visser
