Spot jij de laatste tijd ook steeds vaker een motoragent op straat? Zo niet, komt daar vást gauw verandering in! Dennis Brandt versterkt sinds kort het wijkagententeam van Bodegraven-Reeuwijk. Hij zet zich in voor verbintenis binnen onze gemeente en vliegt zaken omtrent ondernemers, horeca en ondermijning aan als hoofdtaken. Meer weten over het nieuwste aanspreekpunt voor ons allemaal? Wij stellen Dennis aan je voor!
Hoewel hij een nieuwe kracht is binnen onze gemeente, is dit zéker niet Dennis’ debuut in de politiewereld. Hij heeft maar liefst twaalf jaar ervaring in de pocket, die hij opdeed als agent in Gouda. Vanaf nu slaat hij de handen ineen met wijkagenten Marco en Lucky. En dát in het dorp waar hij in 2010 zijn opleiding begon!
Dennis’ doel? Voor ieder toegankelijk zijn. ‘’Als mensen mij zien voorbijrijden, wil ik dat ze weten wíé ik ben en dat ik voor ze klaarsta.’’, vertelt hij. ‘’Ondernemers vormen de hoofdgroep waarmee ik voornamelijk contact zal zoeken. In de kern gaat het voor mij om verbinden. Dáárvoor ben ik wijkagent geworden.’’, aldus Dennis. ‘’Om dit naar buiten te brengen, timmer ik ook weer wat aan onze Instagrampagina @wijkagent_bodegraven_reeuwijk.’’
Gas erop!
Dennis herken je meestal als motoragent. Dat is niet zonder reden. ‘’Mijn passie heeft altijd gelegen bij het motorrijden. Sinds 2016 draai ik motordiensten. Ik was écht een underdog tussen en stel ontzettend ervaren collega’s. En toch kwam ik door de sollicitatie! Tegelijkertijd werd ik schipper op de politieboot in Reeuwijk.’’, aldus Dennis.
Dorpse gezelligheid
‘’Grotere evenementen zijn hier voor een agent bijna saai- en dat is een precies zoals het zou moeten zijn. Er gaat bijna niks mis. Het verschil tussen stad en dorp is groot. Mensen zijn hier minder afstandelijk. Ik ben al een aantal keer herkend en aangesproken. Ook op de Najaarsmarkt herkende een vrouw mij als ‘wijkagent Dennis’. Hierna vroeg ze me of ik vrijgezel was.’’, lacht Dennis. ‘’Van alle dorpse gezelligheid kan ik de lol zeker inzien.’’, voegt hij toe.
Kalm te werk
‘’Ik stel me niet graag autoritair op en houd ook niet van haantjesgedrag. In Gouda kwam het geregeld voor dat mensen in gevecht wilden met me. In zo’n situatie blijf ik kalm, ga ik het gesprek aan en ben ik niet bang me kwetsbaar op te stellen: als een dronken vent met zijn vuist zwaait, ben ik de laatste die verhit reageert. In deze staat zijn mensen niet voor rede vatbaar. Ik probeer de situatie te de-escaleren door aan te geven dat vechten met mij niets zal opleveren behalve ellende. Wanneer ze deze ‘menselijke’ kant van een agent zien, koelen ze al gauw af. Zo ga ik het liefst te werk. Al weet ik ook wanneer ik hard moet optreden. Ik laat niet over me heen lopen; na een laatste waarschuwing is het ook écht klaar.’’
Tekst: Isa Smeele
