Elke week spreekt Bastiaan Meijer met een Bodegraver die een bijzonder verhaal heeft.
Twee etalagepoppen, kruiken in alle soorten en maten, verschillende kroonluchters en een stapel tapijten. Het is zomaar een greep uit de Brocantecollectie van de 53-jarige Maurice van Maanen. ‘Dit is het schoolvoorbeeld van een uit de hand gelopen hobby.’
Doorleefde spullen met tekenen van gebruik en oudheid. Dit is hoe Van Maanen zijn Franse Brocante omschrijft. ‘Tijdens een vakantie in Frankrijk ontdekte ik de Brocantemarkten. Die pret was van korte duur, want de kinderen vonden er niks aan,’ vertelt de Bodegraver, ‘Ik ben later zelf teruggegaan, want op zo’n markt is de plek waar je de echte Fransman tegenkomt. Je hoort daar hoe deze mensen met elkaar praten en wat er leeft onder de bevolking.’
Van Maanen bedacht een plan om vaker naar Frankrijk te kunnen: het kopen en verkopen van Brocante. Hij lacht: ‘Nou, dat is gelukt. Ik zit tien tot elf weken per jaar in een stacaravan in Frankrijk.’ Om dit alles te kunnen financieren, is Van Maanen zelfstandig ondernemer met een adviesbureau. Zijn werkzaamheden daar staan op een lager pitje, want zijn ‘hobby’ begon steeds meer tijd te kosten. ‘Ik heb werk nog wel nodig om rond te kunnen komen. Als ik straks door mijn handel uit de kosten ben en mijn stokbrood en rosé kan kopen, is het goed. ’
De oorzaak dat de handel nog niet in het levensonderhoud van Van Maanen kan voorzien, is te zoeken in het begin van het project. ‘Toen ik ermee begon als hobby, hoefde ik er nog niet van te leven. Als ik een kandelaar kocht voor tien euro, kon ik hem verkopen voor twaalf. Ik ben sinds een paar jaar bedrijfsmatig bezig met de Franse Brocante, maar wel vanuit deze gedachtegang. Je kunt altijd bij mij terecht. Ik heb alles of zoek het vrijblijvend voor je. Ik wil in de handel de goedkoopste zijn.’ De grootste drijfveer voor de ondernemer is de blijdschap van zijn klanten. ‘Als mensen bij mij iets kunnen vinden wat ze nergens anders kunnen vinden, worden ze blij. Daar gaat het me om. Ik kan heel makkelijk mijn hele bus in Frankrijk volstampen met wat het kosten mag, maar dan moet de koper te veel betalen en heeft hij slechte kwaliteit.’
Samen met zijn zoon woont de handelaar op Prins Hendrikstraat 30. In zijn huis stalt hij ook zijn hele verzameling uit. ‘Als er vroeger iemand bij mijn kinderen kwam spelen, waarschuwden ze diegene altijd al van tevoren. Ze vertelden dat ik een hobby had en dat ik gek was. Ik kijk daar niet meer zo van op. Volgens mij vonden ze het wel grappig. Mijn zoon klaagt nog wel eens dat het al zo vol staat als ik weer met iets nieuws binnenkom. Ik doe het niet expres,’ zucht Van Maanen lachend.
