Elke week spreekt Bastiaan Meijer met een Bodegraver die een bijzonder verhaal heeft.
Een hartvormig bord met de tekst ‘welkom’ erop laat zien dat iedereen welkom is bij ‘t Rustpunt in de Kerkstraat. Het eerste wat je bij binnenkomst ziet, is een ronde tafel waar de gasten worden voorzien van koffie en thee. Geheel gratis. ‘We zijn er totaal niet op uit om de gasten te bekeren, want we werken vanuit de liefde van Jezus.’
Het is volgens één van de initiatiefnemers Elly Lok (56) erg belangrijk om te kunnen spreken, maar misschien nog wel belangrijker om te kunnen luisteren. ‘Mensen kunnen hier hun verhaal kwijt.’ Samen met Alfred Esch (71) en Rita Ouwendijk heeft ze het initiatief genomen om een plek op te zetten waar iedereen welkom is. Esch licht toe: ‘We willen niemand uitsluiten omdat hij niet van dezelfde kerk is. Soms komen hier mensen die de hele dag nog niemand gesproken hebben. Eenzaamheid komt helaas nog te vaak voor.’
Het idee voor ‘t Rustpunt kwam tijdens het maandelijkse Dorpsgebed opzetten. Hierbij komt een aantal Bodegraafse christenen uit verschillende kerken bij elkaar om te bidden voor het dorp. Maar makkelijk was het organiseren niet. ‘In augustus 2010 zouden we de sleutel krijgen, maar de makelaar belde me dat het niet door ging. De Gemeente Bodegraven had besloten dat het niet in het bestemmingsplan paste en dus niet doorging. Er mochten alleen winkels op de begane grond in de Kerkstraat komen,’ zucht Esch, ‘Ik stelde voor om Kerstkaarten te verkopen, maar dat telde niet.’ Dit was voor de gelovigen een deksel op de neus, want ze zijn ervan overtuigd dat God deze plek had uitgezocht voor ze. Tijdens een vakantie in Hongarije ging de telefoon van Esch. ‘De makelaar had met de wethouder gepraat en het was geen kwestie meer van mogen, maar van moeten. Wij brengen de levendigheid in het centrum!’
Samen met vrijwilligers is het pand omgetoverd tot een gebedshuis. Het is een interkerkelijk project. ‘Zo is de gebedsruimte ingericht door een echtpaar uit de Pinkstergemeente en heeft broeder De Bruin uit Boskoop het idee uitgewerkt om een tuin met Bijbelse planten te maken,’ vertelt Lok, ‘Hierdoor is het ook niet maar vanuit één denkwijze, maar wel met hetzelfde geloof. Er mag verschil zijn, maar niets fundamenteels, want dan komt er verwarring.’ Esch vult aan: ‘In de Bijbel heeft de Heere Jezus tot zijn vader gebeden dat zijn kinderen een zullen zijn. Dat ervaar ik heel sterk. Doordat we dit project met veertig vrijwilligers dragen, kijken we over de kerkmuren heen. Nu zien we elkaar en dat is verrijkend.’
Iedereen is welkom in ‘t Rustpunt. Esch houdt altijd wel iets in gedachte: ‘We kunnen een luisterend oor zijn, maar we zijn geen hulpverleners. We kunnen mensen doorverwijzen naar hulpverleners. Ruim een jaar geleden was er hier een dakloze die maanden op straat liep. Hij sliep in de portiek tussen Zeeman en Sklep Za rogiem. We hebben elke donderdagmorgen om zes uur een bidstond in het punt. Hij kwam dan om zes uur vragen of hij mocht opwarmen. Op een gegeven moment hebben we met drie echtparen de zorg voor deze man toch op ons genomen. Hij had alcoholproblemen en wordt daar nu voor behandeld. Je kan wel zeggen dat je geen hulpverlener bent , maar als je het leed van iemand ziet, kan je ook niet niets doen.’
