“Er zijn bijna geen kinderkapsalons in Nederland.” aldus kapster en saloneigenaar Anita Nugteren. Toch kent Bodegraven al jarenlang een kinderkapper. Anita opende in 2007 de Kids Hair Space in haar salon Vision for Beauty, en runt deze naast haar normale kapperszaak. Hoe gaat het er aan toe in zo’n kapsalon?
Mensen komen overal vandaan
Anita maakte de kinderkapsalon deel van haar kapperszaak “omdat we een ruimte over hadden. Mensen komen echt overal vandaan.” Het bestaan van de kinderkapsalon gaat als een lopend vuurtje door het dorp en omstreken, al die tijd al. Er zijn zelfs bezoekers uit Oud Beierland en Amsterdam IJburg . “Mensen vertellen heel snel door.”
Kinderen staan centraal
Wat maakt een kinderkapper nu bijzonder? Anita: “Het leuke van deze kinderkapsalon is: kinderen staan centraal. Het gaat om hen. Zij mogen noemen waar ze willen zitten, bijvoorbeeld op een speciale paarden-knipstoel. Ook mogen de kinderen een film uitzoeken die ze kunnen kijken, en na de knipbeurt mogen ze kiezen voor bijvoorbeeld gekleurde gel of glitter-haarlak. Ze moeten zich op hun gemak voelen.” Kinderen zijn de baas in de kapsalon. “Als een ouder niet wil dat een kind een groene hanenkam krijgt, kan een kind daar alsnog voor kiezen – het kan er daarna zo weer uitgewassen worden.” Na het kappersbezoek krijgt het kind een snoepje uit “de grote snoeppot.” Voor de ouders is er een kopje koffie of thee. “Soms gaan ze het dorp in en komen ze na een half uurtje hun kind pas weer halen.”
Tekeningen
Wat de jonge kappersklanten er zelf van vinden? “Kinderen reageren leuk. Sommige kinderen zijn vanaf nul gekomen en zijn inmiddels al zo groot dat ze niet meer naar de kindersalon gaan.” De waardering blijkt: “Soms maken kinderen een tekening voor ons; die nemen ze mee en die kunnen we ophangen.”
“Het leuke van de kinderkapper is dat het hele gezin geknipt kan worden; het is vrij makkelijk te combineren. Sinds 1 mei kan je bij ons online een afspraak boeken, voor zowel volwassenen als kinderen.”
‘Zelf kappertje gespeeld’
Er is een verschijnsel dat Anita geregeld langs ziet komen: “dat kinderen hun eigen haar gaan zitten knippen; bijna elk kind doet dat ooit wel eens. Dat zijn dingen die wij ook moeten oplossen. We hebben wel eens kinderen gehad die met de tondeuse van papa hun haar afscheren of met de knutselschaar ‘zelf kappertje hebben gespeeld’. Dan komen ouders in paniek, wat wij kunnen oplossen. Ook was er eens een kind dat alleen kwam, maar graag de anderhalf uur durende film wilde afkijken. Daarop belde mama ongerust waar het kind bleef. Je kan een heel boek schrijven over wat er allemaal gebeurt. Kinderen zijn erg openhartig, dat maakt het leuk. Ook de uitdaging om een bang kind gerust te stellen; dat is mooi als dat lukt.”
