Deze week voelde een beetje raar aan, omdat dit eigenlijk mijn laatste week zou zijn en ik dus zaterdag 6 februari naar huis zou gaan. Dit was dus uiteindelijk mijn 8e week. Ergens voelde het wel als mijn laatste week, want we moesten verhuizen naar een ander appartement in de buurt. Dit nieuwe appartement ligt op +\- 5 minuten lopen van de kliniek. We moesten hierheen verhuizen, omdat mijn vorige appartement intern in de kliniek zat en 8 weken voor mij gereserveerd was. De medische specialisten dachten, gezien mijn conditie, dat max. 8 weken voldoende zou zijn voor mij. Dit is anders gebleken en ook door de maatregelen in Nederland wilden ze mijn periode dus verlengen. Toen ik zaterdag klaar was met therapieën, had mama alles verhuist en ons nieuwe appartement ingericht.
Een terugblik op de week…
We zijn deze week begonnen bij fysiotherapie met het omhoog en naar beneden lopen op en van heuvels. Dat was een pittige oefening, maar ik werd uiteraard goed begeleid. Zij leerde mij hoe ik mijn voeten dien neer te zetten als ik naar beneden loop, namelijk eerst de tenen i.p.v. de hiel, wat je bij gewoon lopen dient te doen. Dit trucje vertelde ik later tegen mijn moeder en zij wist dit blijkbaar ook niet. De fysiotherapeuten waren erg trots op mijn vooruitgang met buiten lopen en dat was fijn om te horen.
Dinsdag had ik fysiotherapie en gingen we voetballen. Van deze therapeut moet ik soms ook oefeningen doen uit een voetbal warming-up. Voetbal is iets wat ik voor mijn ongeluk ook al niet kon, dus dit was nu ook geen succes haha. Het ging uiteraard niet om hoe ik voetbalde, maar om mijn balans. Hij deed deze oefening dus ook omdat het buiten mijn comfortzone is. Dit ging gelukkig, met mijn balans, erg goed.
Woensdag liepen mama en ik naar de stad. Er stonden ineens allemaal mensen op het hoofd plein. Er was blijkbaar een demonstratie tegen de maatregelen van de horeca. Dit was vredig verlopen, daar kunnen ze in Nederland in ieder geval een voorbeeld aan nemen.
Zoals ik in mijn andere blogs al aangaf worden de therapieën steeds moeilijker gemaakt voor mijn balans door de ondergrond en/of de positie van mijn voeten te veranderen. Dat was deze week ook weer het geval.
Dit weekend was het net lente in Zagreb. Zaterdag scheen de zon en was het 17 graden. Zondag zijn we gaan wandelen in park Maksimir. Dat is ongeveer 30 minuten vanaf ons appartement. Het lopen in het park was een goede oefening voor mij, want er lag veel grind en steentjes op de paden en liepen de paden omhoog en naar beneden. Het was 12 graden en zacht weer zonder wind. Dat was in Nederland wel even anders, brrr.
