“Ik ben heel trots op mijn werk en ik doe het met passie en liefde.” Bianca Boere (35) geeft zo’n 14 jaar les, waarvan tien jaar op de Willibrordschool. Naast het parttime lesgeven van groep 3A is ze leescoördinator. Haar twee kinderen zitten op dezelfde school. Ook organiseerde ze het Letterfeest kort geleden. Hoe ziet Bianca de veranderingen in het onderwijs?
Wat is er allemaal veranderd sinds de lockdown in het lesgeven en hoe kijk je daarop terug?
“Ik vind eigenlijk dat het heel goed gaat, ondanks de omstandigheden. Ik begeleid kinderen met lezen vanuit huis en help mijn twee eigen kinderen. Mijn taken als leerkracht en leescoördinator lopen eigenlijk door elkaar heen. Het leesonderwijs gaat via een computerprogramma.” Toetsen neemt ze online af. “Zo blijft de leesontwikkeling van kinderen doorgaan.”
Hoe vind je dat de kinderen het doen?
“Met mijn eigen klas gaat het goed; we houden de lijntjes kort met de ouders. Ik stuur iedere ochtend een filmpje, om de kinderen even gedag te zeggen en het huiswerkschema door te nemen. Ik ben ook trots op de ouders en kinderen als ik zie hoe ze het oppakken.”
‘juf, juf, ik mis je heel erg!’
Wat mis je het meest?
“Het meest mis ik toch wel dat je niet bij elkaar bent. Kinderen zijn heel leuk, puur, lief en enthousiast, die kunnen leuk reageren. De lol die je hebt door de dag, die mis je nu. Je hebt die momentjes ook online; dan zeggen ze ‘juf, juf, ik mis je heel erg!’. Het contact met mijn collega’s mis ik ook erg, maar ik merk wel dat er veel saamhorigheid is. We zijn positief en ondersteunen elkaar.”
Hoe zou je het vinden als na 8 februari de scholen weer open gaan?
“Dat zou ik heel fijn vinden, zeker. Dan zie je de kinderen allemaal weer. Het is voor de kinderen ook een spannende tijd. Zij willen ook contact met anderen, de juf, samen spelen en ritme.” En als er achterstanden zijn opgelopen? “We kijken niet naar achterstanden maar naar een nieuw begin. Wat is er allemaal wél gelukt en waar valt nog wat te halen? Dan gaan we daar extra op door.”
Ik kan me voorstellen dat je meer inzicht hebt in thuissituaties van kinderen. Heeft dit wel eens grappige situaties opgeleverd?
Soms speelt Bianca online een spel met haar klas, zoals kwartet waarbij je vier dezelfde onderwerpen moet vinden in huis, zoals: ‘zoek vier paar schoenen’. “Wat wel heel grappig is, is dat je op de achtergrond soms ook ouders ziet rondrennen met spullen in hun handen.”
Die ouders stonden te springen en te juichen; dat vind ik nou écht mooi om te zien.
Hoe vind je dat de overdracht van lesstof gaat?
“In groep drie hebben we ingezet op leren schrijven, lezen en rekenen. Het scheelt ook enorm dat er betrokken en trotse ouders zijn.”
“Ik moest een tijdje geleden een jongen toetsen die best wel een achterstand had qua lezen, hij heeft Nederlands als tweede taal. Voor ouders is het dan ook vaak wat lastiger om hun kind daarmee te helpen. Op zijn verjaardag had hij zijn allerlaatste toets samen met andere toetsen gehaald. Er was zó’n ontlading in dat huis, zoveel trots. Die ouders stonden te springen en te juichen; dat vind ik nou écht mooi om te zien.”
Samen staan we gewoon sterk
Wat zou je willen behouden van het thuis lesgeven?
“Waarderen wat iedereen allemaal doet. Verder vind ik positief dat kinderen digitaler worden nu, ze werken veel op apparaten. Het is niet wat je nu zou willen, maar het is voor hun toekomst fijn dat ze daar goed mee leren omgaan. Ook die saamhorigheid, ik hoop dat dat blijft.”
Wat voor tips zou je de school of andere leraren willen geven als het gaat om kinderen lesgeven van een afstand?
“Mijn tip zou denk ik zijn dat het belangrijkst is dat er goed contact is. Goed contact tussen ouders, kinderen en de leerkracht. Dat de drempel laag is voor ouders om hulp te vragen. Samen staan we gewoon sterk. En; blijf positief.”
Door: Anne van Schothorst
