Je kunt haar kennen van de Vlaai Inn, die ze tien jaar in haar bezit had samen met haar moeder. Ook heeft ze een heftige gebeurtenis meegemaakt, die impact heeft gehad op de hoeveelheid AED’s (Automatische Externe Defibrillators) in Bodegraven-Reeuwijk. Graag staat ze klaar voor haar medemens. De ReBo-er van deze week is: Jacqueline van Hemert-Weerdenburg!
Naam: Jacqueline van Hemert-Weerdenburg
Leeftijd: 51
Woonsituatie: Met man André, zoon Nick en hond Canine
1. Waar kennen mensen jou van?
“Mijn moeder en ik hebben tien jaar lang hier een vlaaienwinkel gehad: de Vlaai Inn met een tearoom, bij de Albert Heijn. We hadden een hele grote klantenkring. Mensen van omliggende plaatsen kwamen ook naar ons toe. Mijn vader had een aannemersbedrijf; NWA. Daar kennen ook een hoop mensen ons van.”
2. Hoe ziet een dag er voor jou uit?
“Ik sta ’s ochtends bijtijds op. Dan ga ik eerst wat in mijn huis doen. Daarna ga ik mijn lunch klaarmaken om naar mijn werk te kunnen. Ik werk als buddy in de zorg in Bodegraven-Reeuwijk.”
3. Op welke school zat je?
“Ik heb op de St. Jozefschool gezeten, aan de Overtocht destijds. Er zaten nog maar heel weinig leerlingen op, en toen is het gesloten. Ik heb er wel mijn lagereschooltijd af kunnen maken, het is een hele leuke school. Daarna heb ik het mbo gevolgd en wat avondstudies gedaan in de zorg.”
4. Op welke (sport)vereniging heb je gezeten?
“Ik heb op ESTO Gym gezeten, daar deed ik turnen, later ook jazz en dans. In mijn kinderjaren heb ik ook bij BZ&PC gezeten.” Verder zat ze bij de Kabouters van scouting Bolaro, en is daar later ook nog leiding geweest.
5. Waar ben je het meest trots op?
“Op mijn gezin, dat ik moeder ben geworden. En dat ik een hartstilstand en een hartinfarct heb overleefd, twee jaar terug. Er zijn een paar helden in mijn leven die mij gered hebben: een buurvrouw die lesgeeft over het gebruik van de AED hier vlakbij, Richard van Dijk van de brandweer, en mijn man André. Die hebben mij gered. Het was kantje boord.” Van Hemert-Weerdenburg werd aangetroffen door haar man, en moest gereanimeerd worden. Uiteindelijk is zij naar het ziekenhuis gebracht, en lag zij twee weken op de intensive care. “Binnen vier maanden was ik weer aan het werk. Nu heb ik alleen nog last van mijn conditie, verder gaat het goed; boven verwachting.” Van Hemert-Weerdenburg weet nog iets te noemen. “Ik ben er trots op dat onze Nick een studie doet, commerciële economie aan het hbo.”
6. Waar heb je goede herinneringen aan?
“Aan mijn leuke jeugd thuis. Dat mijn oma vaak kwam, en we verwend werden door mijn ouders en mijn oma. We gingen vaak op reis met het vliegtuig, en naar huisjes in Nederland”, aldus Hemert-Weerdenburg, die nog een zusje heeft.
7. Welk (vrijwillig) project of vrijwilligerswerk zou je nog willen doen?
“Ik ben graag met oudere mensen bezig, in de zorg werk ik ook als buddy. Net wat de zorgvraag is, een beetje afwisselend. Ik zou het leuk vinden om vrijwilligerswerk te doen bij dementerende mensen thuis of bij Rijngaarde; mensen in de watten leggen en er voor ze te zijn als het nodig is. Dat is echt een ding van mij: ik ben een zorg-mens en ik heb een zorg-hart. Dat heb ik denk ik van huis uit.”
8. Wat weten de meeste mensen niet van je?
“Ik ben een open boek, mijn moeder vindt mij wel eens té amicaal. Die noemt wel eens; ‘je zegt toch niet tegen iedereen ‘Hallo’ of ‘Dag’?”
9. Welke persoon inspireert jou in Bodegraven-Reeuwijk?
“Wat jullie doen, jij en Danny, heel leuk dat jullie aan mensen denken.”
10. Wat is een belangrijke levensles voor jou geweest?
“Dat het leven zo over kan zijn. Dat je binnen no-time eigenlijk uit het leven kan wegvallen, en dankzij mensen kan terugkomen, door de AED en de hulpverleners. Ik vind het ook prettig dat er steeds berichten kwamen dat toch meer wijken in Bodegraven een AED aanschaffen; naar aanleiding van wat er met mij is gebeurd.”
11. Wat zou je willen veranderen als je burgemeester was?
Ze twijfelt even, en weet dan iets te noemen: “Meer parkeerruimte en meer winkelbezetting.”