Hij is werkzaam bij De Zon, is al lang actief bij De Vakantiespelen en voelt zich thuis bij Vriendenschaar. Hij heeft veel balletjes hoog te houden en maakt zijn eigen muziek in zijn studio. Sinds zijn achttiende geeft hij gitaarles en hij bewondert samenwerken, net als ‘van niets, iets maken’. De ReBo-er van deze week is: Rolf de Bree.
Naam: Rolf de Bree
Leeftijd: 29
Woonsituatie: “Ik woon samen met twee katten en mijn vriendin.”
1. Waar kennen mensen jou van?
“Mensen kunnen me van een aantal verschillende dingen kennen. Als eerste heb ik in mijn jeugd veel gekorfbald in de buurt. Ook heb ik veel extra dingetjes gedaan voor Vriendenschaar. Nu ben ik ook weer actief als trainer-coach bij ‘het tweede’, ik probeer er zo vaak mogelijk bij te zijn.” vertelt hij. “Daar heb ik geen moment spijt van gehad, het is een superleuk team.” Vroeger gaf hij ook al training. “Er zitten nu jongens en meisjes in de selectie die ik jaren geleden training heb gegeven toen ze nog klein waren.”
Het voelt echt als thuiskomen.
“Ik heb daar ook veel vrienden” vertelt hij over Vriendenschaar. “Het voelt echt als thuiskomen.” Hij noemt meer. “Mensen kunnen me kennen van muziek. Ik geef gitaarles sinds ik 18 ben.” Dit doet hij nog steeds. ”Ook kunnen mensen mij kennen van mijn tijd bij Waterproof Shampoo, daar heb ik drie jaar gezeten. Het is leuk om te zien hoe ze daar nu nog mee bezig zijn. Ik doe regelmatig nog dingen voor of met Thijs.”
“Mensen kunnen mij ook kennen van De Vakantiespelen, daar ben ik sinds mijn zestiende vrijwilliger. In het begin als leiding van verschillende huttenbouw groepen. Later heb ik drie jaar in de werkgroep gezeten, waarvan twee jaar animatie en een jaar als algemeen coördinator. De laatste paar jaar houd ik me bij De Vakantiespelen voornamelijk bezig met techniek, met name met geluid.”
Dat is niet alles. “Ik werk parttime bij De Zon als procescoördinator. Ik begeleid jongeren die iets willen organiseren: dat kunnen feestjes zijn, maar ook maatschappelijke evenementen zoals bijvoorbeeld een kledingruil. Het is de bedoeling dat onze vrijwilligers zoveel mogelijk zelfstandig doen. We helpen ze alleen waar nodig. Er zit ook een stukje vrijwilligerswerving in mijn takenpakket. Daarnaast houd ik me bezig met het verhuurbeleid (De Zon leeft niet alleen van subsidie) en samenwerkingen met andere partijen. We zijn als stichting verantwoordelijk voor het jongerenwerk in de gemeente en daar hoort maatschappelijke activering ook bij. Participatie bij jongeren realiseren dus en waar mogelijk zorgen dat ze talenten ontwikkelen, zelfstandiger worden en een beetje verantwoordelijkheidsgevoel krijgen. Samen met mijn collega jongerenwerkers signaleren we verschillende problemen die spelen onder jongeren, of dat nu individuele problemen zijn, of problemen die betrekking hebben op een grotere groep. Het jongerenwerk biedt altijd een luisterend oor en gaat indien gewenst samen met de jongeren op zoek naar een oplossing voor hun hulpvraag in het vrijetijdsdomein. Doordat ik bij mijn werkzaamheden veel jongeren zie, is het lijntje heel kort en vertellen jongeren vaak wat ze aan hart gaat. Desgewenst ondernemen we dan samen actie. Dit brede takenpakket waarbij ik zoveel verschillende mensen kan ontmoeten, leer kennen en zie ontwikkelen maakt dit werk ontzettend leuk en interessant.”
2. Hoe ziet een werkdag voor jou eruit?
“Dat is verschillend per dag!” hij lacht. “De ene dag ben ik aan het lesgeven, eerst doe ik dan kort wat lesvoorbereidingen en einde-middag en avond ontvang ik allerlei gitaarles-klanten.” Zijn leerlingen variëren sterk. “De ene keer is het een schooljuf die voor de kinderen wat wil spelen dan is het een elektrisch gitarist die meer solo wil spelen. De andere keer zijn het mensen die meer liedjes willen leren. Zo geef ik een heel breed scala aan verschillende mensen les, dat is heel leuk.”
Dat hoort er allemaal bij!
“Op weer een andere dag werk ik in De Zon. Daar bereiden we doordeweeks de dingen voor. Mijn werk is zo verschillend iedere dag dat het niet makkelijk te zeggen is wat ik iedere dag doe. De ene keer zijn we wat aan het ontwikkelen, dan zorgen we ervoor dat bepaalde dingen efficiënter worden gemaakt. In het weekend draaien we veelvuldig evenementen die door jongeren worden georganiseerd. Die zijn gedurende de periode ervoor vaak al druk geweest met bijvoorbeeld begrotingen, aankleding, roosters, promotie, het boeken van DJ’s, enzovoort. In het weekend dat het evenement plaatsvindt zijn ze dan bezig met de laatste voorbereidingen en natuurlijk met het draaien van het evenement zelf. Nadien moet er ook weer schoongemaakt en opgeruimd worden: dat hoort er allemaal bij!”
“We draaien het evenement samen met de jongeren. Zij moeten zelf zoveel mogelijk doen, wij grijpen alleen in als het nodig is. Het is elke keer een beetje verschillend wat er op het programma staat. Ik ben een hoop aan het bellen, regelen en appen om ervoor te zorgen dat het steeds iedere keer weer geregeld is.” Hij vat het samen. “Je kunt het een beetje zien als een vereniging. Sommige verenigingen houden zich bezig met sporten, wij houden ons bezig met het organiseren van allerlei activiteiten.”
Van niets iets maken en dingen organiseren en dingen doen, daar liggen een hoop goede herinneringen.
3. Waar heb je goede herinneringen aan?
“Waar heb ik goede herinneringen aan?” Herhaalt hij. “Een heleboel dingen.” noemt hij concluderend. “Vakanties met mijn vriendin, Mariska. Ook aan heel veel Vakantiespelen-edities heb ik enorm goede herinneringen.” Hij noemt meer. “De weekendjes weg met de vriendengroep die we hebben opgebouwd bij Vriendenschaar, dat zijn goede herinneringen, dat heb ik sowieso wel bij die club. Ook heb ik dat heel erg bij Waterproof Shampoo van het begin af aan. Het is mooi om iets op te bouwen, en dan te denken van ‘we gaan overal spelen en kijken waar het schip strandt.’” Hij herkent een patroon in zijn goede herinneringen. “Dat zit toch een beetje in; van niets iets maken en dingen organiseren en dingen doen, daar liggen een hoop goede herinneringen. Mensen die zonder twijfel of nadenken veel tijd stoppen in iets wat ze heel graag willen. Dat vind ik anders dan wanneer je ergens werkt, gewoon voor je uurtjes.”
4. Welke ( nieuws) gebeurtenis in Bodegraven-Reeuwijk is je het meest bijgebleven?
“Ik heb nooit het idee dat er hele gekke dingen gebeuren hier, maar soms zijn het ook juist fijne dingen. Ik las dat er superveel geld is gedoneerd aan de mevrouw waarvan die boerderij is afgebrand. Ik vind het super tof dat mensen zich verantwoordelijk voelen en geld in gaan zamelen en zoiets voor iemand kunnen betekenen. Het is heel belangrijk dat we dat soort dingen hebben.” Hij weet meer te noemen. “Wat bij mij ook een enorme indruk heeft achtergelaten is twee jaar terug, met het eindvuur bij De Vakantiespelen. Toen ging het onweren, dat had niemand van tevoren aan kunnen zien komen.” De Bree denkt terug aan de gang van zaken op die dag. “Ik bewonder de daadkracht waarmee toen binnen no-time het hele veld geëvacueerd was en dat daarna het feestje in De Zon werd voortgezet. Ook de brandweer moest evacueren. Dat dat allemaal gebeurde en dat er zo makkelijk doorheen gefietst werd, dat vond ik wel echt iets heel bijzonders. Ook de organisatie die er toen op zat en hoe we dat toen met zijn allen gedaan hebben is bijzonder. Het is ook heel vervelend want je wilt daar graag staan, maar dat soort dingen blijven me wel bij.”
Wat mij inspireert is ook niet per se één persoon, maar een groep mensen die met elkaar samenwerkt, om iets echt op te bouwen of in leven te houden.
5. Welke persoon inspireert jou uit Bodegraven-Reeuwijk?
“Poeh, zo, dat is een goede vraag. Ik zit even te denken, er zijn namelijk heel veel inspirerende mensen in Bodegraven-Reeuwijk, en allemaal op een andere soort manier. Sowieso mijn ouders, dat is altijd heel belangrijk geweest. Wat mij inspireert is ook niet per se één persoon, maar een groep mensen die met elkaar samenwerkt, om iets echt op te bouwen of in leven te houden. Dat zie je als je kijkt naar De Vakantiespelen, wat ik dan heel vet vind om te zien is dat het elk jaar weer wordt overgenomen. Inmiddels loopt er zoveel ervaring op dat veld van alle mensen die dat al een keer gedaan hebben, maar toch is er steeds een groep mensen die dan altijd weer iets verzint wat super nuttig kan zijn voor het evenement. Dat inspireert dan wel.”
“Maar als ik iemand moet noemen zijn dat toch wel de algemeen coördinatoren van De Vakantiespelen. Vorig jaar waren dat Niels Rupert en Jur de Jong. Zij steken enorm veel tijd in het organiseren van De Vakantiespelen. Geen eenvoudige taak met alle regelgeving, de ieder jaar aanhoudende groei van het evenement en al die mensen die erbij betrokken zijn. Het evenement is inmiddels zo groot dat sommige mensen vergeten dat de organisatie ligt bij een groep hele jonge, maar keihard werkende vrijwilligers. Ieder jaar worden er, soms noodgedwongen, weer nieuwe ideeën uitgevoerd. Zo vond ik dit jaar de verhuizing van het eindvuur en de hele operatie die daaraan vooraf is gegaan een enorm succes.” Hij noemt nog iets wat hij belangrijk vindt. “Mijn werk is redelijk zichtbaar, als ik op een podium sta of als ik met die jongens contact heb, dan ben ik vrij zichtbaar. Maar, er zijn ook veel dingen die niet zichtbaar zijn, omdat er bijvoorbeeld een geheimhoudingsplicht op zit of wat dan ook. Dat zijn vaak veel belangrijkere dingen die gebeuren dan het grote plaatje. De mensen die dat doen, die zichzelf wegcijferen om zulke dingen op te lossen en van de gemeenschap ook niet veel lof ontvangen, dat is wel iets wat inspireert. Het is belangrijk dat dat soort dingen blijven gebeuren.”
Hij noemt nog iemand. “Mijn vriendin, die inspireert mij natuurlijk ook enorm.” Hij lacht. “8,5 jaar gaat dat hartstikke goed, zij inspireert me wel door een bepaalde rust die ze uitstraalt. Ik denk dat heel veel mensen daar wel van kunnen leren. Ik kan makkelijk druk zijn in mijn hoofd omdat ik veel balletjes heb om hoog te houden. Zij zegt dan nou, ‘jij doet net alsof dit heel belangrijk is, maar misschien valt dat wel mee!”
6. Waar kom je graag/favoriete plekken?
“Ik zit sowieso graag thuis, ik heb boven een studio gebouwd waar ik les geef en ik ontwikkel daar eigen muziek. Ik produceer nu muziek tussen elektronisch en meer organische muziek; het gebied daartussenin vind ik heel interessant. Als je dingen wilt produceren en zelf maken is dat een behoorlijke leerweg. Ik ben heel lang opzoek geweest naar hoe mijn muziek moet gaan klinken, maar ik denk nu dat ik dat eindelijk weet. Als al het andere er even niet is dan zit ik het liefst daar om muziek te maken, dat is een plek waar ik heel graag ben.”
7. Waar word je nu blij van in Bodegraven-Reeuwijk?
“Ik word wel blij van het feit dat er zoveel georganiseerd wordt, er wordt altijd veel meer georganiseerd dan mensen op het eerste gezicht denken. Ik word ook blij als vrijwilligers zich inzetten voor doelen die gewoon niet betaald kunnen worden. Of dat nou bij het jongerencentrum is waar ik werk, of bij sportverenigingen, het Huis van Alles, SAM; daar word ik blij van. Mensen die zo betrokken zijn bij al die verschillende stichtingen en verenigingen houden het dorp levend en het aanbod groot. Daarbij komt ook dat wanneer mensen zich ergens betrokken bij voelen, de kans groot is dat ze automatisch binding houden met het dorp.”
8. Wat mis je in Bodegraven-Reeuwijk?
“Wat heel erg mist zijn de jongerenwoningen. Daar moeten ze echt heel hard mee aan de slag, zo snel mogelijk. Dat is iets wat al heel lang staat. Er zijn echt veel te veel jongeren die heel moeilijk aan een woning komen. In de grote steden is het al heel moeilijk om een woning te vinden, maar doe daar je voordeel mee en zorg dat het beschikbaar is in Bodegraven. De jeugd heeft uiteindelijk de toekomst. Na hun studententijd komen ze waarschijnlijk niet meer. Je moet zorgen dat je jonge mensen hebt die zich gebonden voelen aan hun dorp en ook echt iets met Bodegraven-Reeuwijk willen gaan doen. Het geldt niet in alle gevallen maar ik denk dat ze daar wel echt wel een enorme slag in kunnen slaan. We horen het zelf ook veel; veel jongeren zeggen dat er eigenlijk geen huizen zijn in hun prijsklasse. Er zijn wel starterswoningen in Weideveld, maar zeker ook met de huidige huizenmarkt: jongeren willen geen 1000 euro huur betalen voor een appartementje, dat kan je ook niet van ze vragen. Je zou eigenlijk simpele kamertjes of kleine studiootjes moeten maken waar ze in kunnen. Dat is echt een heel belangrijk ding.”
“Naast dat mis ik soms wat connectie tussen organisaties. Er zijn veel organisaties en mensen die hun nek uitsteken om iets voor elkaar te krijgen, maar ik denk wel dat je elkaar nog veel meer kan opzoeken en elkaar nog veel meer kan helpen. Misschien moet dat ook meer van bovenaf gecoördineerd worden. Dat je geen dubbel werk doet en ook efficiënter bent. Ik denk dat daar veel winst te behalen is.”
9. Waar zou je nog heen willen verhuizen uit Bodegraven-Reeuwijk?
“Dan zou ik naar Utrecht gaan, denk ik. Ik kom daar graag, mijn vriendin heeft daar een tijdje gewoond. Ik vind het ook gewoon een enorm leuke stad. Bodegraven-Reeuwijk is niet zo groot, en als muzikant zou het voor mij heel goed zijn om mensen te leren kennen die in hetzelfde straatje bezig zijn, en samen te werken. Ik denk dat de kans in een stad als Utrecht groter is om zulk soort dingen te vinden dan dat het in Bodegraven is. Ik houd ook van het sfeertje wat er hangt.” vertelt hij over Utrecht. “Ik vind het leuk dat er zoveel te kiezen is, dat hoort een beetje bij de grote stad. Maar vooral ook voor muziekdingen is het interessant.”
10. Wat zou je veranderen als je burgemeester was?
“Laat ik vooropstellen dat ik de burgemeester een aantal keer gesproken heb; en ik vind dat echt een geweldige man, een super aardige meneer. Hij luistert altijd hartstikke goed en hij weet altijd wat er speelt. Ik zou hem daarom niet per se heel veel tips geven en ik weet ook dat hij het niet in alles voor het zeggen heeft; er is natuurlijk ook een college van wethouders en de Raad, die hebben ook een hoop te doen. Maar dan komen we toch op de jongerenwoningen terecht, daar zou ik wel het één en ander in doen. Maar ik zou ook vooral willen zeggen dat wat de burgemeester betreft, ik alleen maar goede ervaringen met hem heb. Dat merkte ik toen ik algemeen coördinator was bij De Vakantiespelen, tijdens de gesprekjes die ik met hem had over bepaalde dingen en veranderingen. Het is een heel meedenkende man, hij weet ook wat belangrijk is en waar het om gaat. Ik hoop dat hij nog heel lang blijft, het is echt een leuke man.”
