‘Ik zou zo graag de regen nog eens willen voelen.’, één van de uitspraken die ervoor zorgde dat het verlangen om een Hospice te starten bij Nelleke Mouthaan groeide. In de 25 jaar dat ze in de zorg werkte, zag ze van dichtbij hoe eenzaam mensen hun laatste dagen doorbrachten: ‘Het is niet nodig om in je eentje te sterven. De laatste drie maanden zijn een fascinerend stuk van je leven. Je kunt het zogezegd maar één keer meemaken. Laten we er dan voor zorgen dat het drie mooie laatste maanden worden’.
Zo’n zes jaar geleden begon het balletje voorzichtig te rollen. Na jaren in de zorg had Nelleke van dichtbij gezien hoe schrijnend sommige situaties waren. Mantelzorgers die zich overspannen werkten, eenzaamheid op het sterfbed, zorgverleners die niet kunnen bieden wat ze willen bieden. ‘Vroeger was iedereen nog bij elkaar. Je sprak elkaar veel meer, je nam je ouders in huis als ze hulpbehoevend werden. Tegenwoordig is dit veel minder. Mensen hebben het druk, pakken mantelzorg op maar willen ook hun baan behouden. Het valt niet goed te combineren waardoor de mantelzorger overbelast raakt en het familielid zich teveel voelt. Bij ons kun je dit loslaten. Je mag helpen waar je wilt en kunt, maar lukt het niet meer, dan nemen wij het over’, aldus Nelleke.
Ook Jan van Esschoten is betrokken geraakt bij de Hospice. ‘Eerst moesten we natuurlijk bekijken of gemeente Bodegraven-Reeuwijk wel behoefte had aan een Hospice. Dat bleek zo te zijn en toen konden we aan de slag. Een bestuur starten, een comité van aanbeveling, huizen bekijken, geld inzamelen. Ga zo maar door. Uiteindelijk zijn we via Mozaïek Wonen aan het pand op de Boesemsingel gekomen. Een prachtig gebouw op een prachtige locatie!’.
Vanuit elke kamer is toegang tot de tuin en de woonkamer. In de tuin komen verschillende zitjes zodat de gezinnen echt samen kunnen zijn. ‘Soms zijn mantelzorgers zo druk bezig dat er geen ruimte is voor gesprek’, zegt Nelleke, ‘Wij willen dat wel bieden, vandaar dat ook elke kamer verbonden is aan een brede gang die uitkomt in de woonkamer. Je wilt mensen die in de terminale fase van hun leven zitten het gevoel geven: “Ik leef nog, ik hoor er nog bij, het is nog niet afgelopen”.’ De terminale fase bereik je als je nog drie, of minder, maanden te leven hebt. Dit wordt vastgesteld door een (huis)arts. ‘In de Hospice is iedereen welkom’, gaat Nelleke verder, ‘het maakt niet uit wie je bent, wat je doet of wat voor achtergrond je hebt, iedereen mag komen. Mensen uit gemeente Bodegraven-Reeuwijk krijgen zogezegd voorrang. Maar woon jij hier in de omgeving en ken je iemand die verder weg woont en niet goed verzorgd kan worden, dan kan er ook wat geregeld worden.’
Dat de Hospice belangstelling trekt, blijkt uit de vele handen die meehelpen met het leeghalen van het gebouw. ‘Het zijn voornamelijk vrijwilligers die meehelpen’, vertelt Jan, ‘Een Hospice moet je zien als barmhartigheid, je wilt mensen een menswaardig einde van hun leven geven. Dat gun je toch iedereen.’
‘We zijn er echter nog niet!’, laat ook Wethouder Kees Oskam weten, ‘er moet nog een hoop gebeuren dus alle hulp is welkom’. Dit kan door middel van een eenmalige gift of donaties voor langere termijn. Hulp in natura is ook van harte welkom. Heeft u bijvoorbeeld nog bruikbare spullen, neem gerust contact op met Nelleke: ‘We zoeken ook een Hoveniersbedrijf voor de tuin. Hof van Reeuwijk en Sfeer Interieur Zwammerdam helpen ons al, dus bedrijven kunnen zich ook aanmelden.’
Voor meer informatie of vragen kunt u contact opnemen met Nelleke Mouthaan: 06-20204792. Giften kunnen overgemaakt worden op IBAN NL84 RABO 0116 5406 48 t.n.v. Hospice Bodegraven-Reeuwijk en zijn fiscaal aftrekbaar van de belasting.
door: Els Maarleveld.
