Beide ploegen starten voortvarend en vanaf 5-3 in het voordeel van OZC liep Vriendenschaar een behoorlijk tijdje achter de feiten aan. Via 7-4 werd het zelfs 10-6 en de rust kwam in zicht. Het gat van vier was al behoorlijk en zou nu niet echt nog veel groter moeten worden, gezien het gemak waarmee OZC de ballen erin wist te gooien. Gelukkig werd Vriendenschaar ook wat scherper in de afronding en binnen 4 minuten werd er een ruststand bereikt van 11-10. Aanvoerder Frank van Buren sprak profetische woorden, toen hij aangaf dat OZC er echt niet nog eens elf in zouden gooien. Toch leek het daar na rust wel op. OZC denderde letterlijk en figuurlijk door, met veel opportunisme werd er aangevallen en met veel misbaar werd er gereageerd als het even tegen zat.
Vriendenschaar bleef in het spoor in de hoop dat de Rotterdamse machine een beetje zou beginnen te sputteren. En jawel hoor, bij de eerste gelijkmakende beurt 15-15 voelde Vriendenschaar al dat het mogelijk gedaan zou zijn. 15-16 zelfs, paniek in de Rotterdamse tent. Het was niet mooi meer, wel spannend. De ingebrachte wissels aan Bodegraafse zijde gaven net dat zetje, dat nodig was. Vriendenschaar bleef goed aanvallen en beloonde zichzelf met de allesbeslissende 20-21 fraai afgemaakt door Edwin van Staalduinen. Het opzichtig opzoeken van een laatste vrijebal door de OZC verdedigers, bleek een allerlaatste poging om nog in balbezit te komen. Hier had Vriendenschaar echter een pasklaar antwoord op zodat de bal in bezit bleef bij onze jongens en de overwinning veilig gesteld werd.
Toch ook een compliment voor OZC dat in deze vorm en met deze inzet zeker nog punten zal gaan pakken.
