“Kijk Ceasar, dit is nou het Limespark in Bodegraven, mooi hé?”
“Mm, het ziet er inderdaad mooi uit, wethouder. Kijk eens, mooie vlonders met rietpartijen, super helder water, en kijk, een Dolium, een Romeinse po! En een sleutel naar Verleden, heden en Toekomst, kunstig hoor, daar is over nagedacht!”
“Ja, Ceasar, je zou bijna zeggen dat het een echt Romeins park is!”
“Nou, wethouder van der Heuvel, bijna! Als dit echt een Romeinse replica is mankeert er toch nog wat aan. Wat is dat harde spul met die scherpe steentjes waar we op lopen, en dat zwarte pad hiernaast?”
“Dat is asfalt, O Ceasar,”
“Asfalt? Dat bestond niet in de Romeinse tijd. Daar is nu weer niet over nagedacht! Een pad van houtsnippers was beter en mooier geweest. En waarom lopen die honden hier aan de lijn? Het is toch een park voor iedereen?”
“Ja, dat wel Ceasar, het leek ons beter voor de fietsers en we hebben dit besluit nu eenmaal genomen, honden aan de lijn behalve bij de twee hondenstrandjes!”
“Wat een onzin, wethouder. Kijk eens in het Vondelpark, of het Kralingse bos, of waar dan ook. Alles fietst, loopt, vist, wandelt mét loslopende honden en rolschaatst door mekaar, zonder problemen. En hier krijgt die ene fietser voorrang boven twintig honden? Besluiten kun je terugdraaien wethouder! In de Romeinse tijd deden we niet anders!!
“Ik ehh…”
“Luister wethouder, nogmaals, het ziet er hier geweldig uit! Schitterend begroeit zomers, mooie waterpartijen, prachtig uitzicht over de polder met ganzen en koeien. Je ziet zelfs Woerden in de verte. En ook Weideveld gaat een mooie woonwijk worden zo te zien. Maar laat die honden los!
“Ik zal het de gemeenteraad voorleggen Ceasar, verder nog iets?”
“Alea iacta est zei ik ooit wethouder, maar dat geldt niet voor hier. De Romeinen zijn trots op jullie, ga zo door. Kom Brutus, je mag los. Heerlijk park, dit Limespark!”
Ceasar, veldheer der Romeinen.
Door: Ruud Kooistra
