Voor het eerste in haar 80 jarig bestaan speelde ESTO in de competitie tegen de 101 jarige Utrechtse vereniging PVC. Niet de minste vereniging, want Marco van Basten was ooit hun pupil en het naar zijn naam vernoemd complex was nieuw en prachtig. Ook de ligging langs en bijna in het Amsterdam-Rijnkanaal was bijzonder. Voor een decor van grote binnenvaartschepen speelde zich een voetbalduel af dat niet zo best was. Duidelijk waren beide ploegen nog niet helemaal ingespeeld voor het echte werk. PVC was de betere ploeg zonder scorend vermogen en een conditieprobleem. ESTO liep al snel tegen blessures aan en speelde de wedstrijd uit met alle invallers. Slordig voetbal van ESTO in de eerste drie kwartier verschafte de Utrechters voldoende kansen om de wedstrijd te winnen. Evenzo slordig verprutste PVC de geboden kansen. In de tweede helft zette ESTO direct druk op de verdediging van PVC.
Twee minuten na de rust resulteerde dat in een corner die matchwinnaar Jordy Romijn zorgvuldig, over iedereen heen, bij de tweede paal in het doel kopte. Tegen de verhouding in was het 1-0 voor ESTO. Nog geen drie minuten later tekende hij de 2-0 aan. Opnieuw werd de bal bij de opbouw van PVC onderschept en in paniek liep de keeper tegen een eigen speler aan en had de scherp acterende Jordy Romijn uit een kleine hoek de 2-0 voor het intikken. PVC pakte de draad snel weer op door in de elfde minuut na rust de aansluiter binnen te koppen. Met nog dik een half uur op de klok, waar de scheidsrechter er nog een kleine tien minuten aan toevoegde, ging ESTO in de verdediging. Onder leiding van Gi Dengering werd met veel inzet stand gehouden tegen een vaardig voetballende tegenstander. Het lukte hen opnieuw niet om het doel te vinden. Tegen het einde werd de wedstrijd spannend en een beetje grimmig als gevolg van onmacht en vermoeidheid van ESTO’s tegenstander.
Met drie punten in de knip begint ESTO volgende week zondag de tweede competitiewedstrijd tegen Vreeswijk. Opnieuw een tegenstander uit de Utrechtse regio. De wedstrijd begint om 14.00 uur.
Door: Han Koevoets
