Op een verrassend goed grasveld (zouden ze bij Dick in de leer zijn geweest?) in Oegstgeest, na zoveel regen moest RVC’33 de strijd aanbinden met oude bekende ASC. Tegen deze ploeg is al menig robbertje voetbal gespeeld.
Met de nieuwe aanwinsten, werd al verwacht dat het een pittig potje zou worden. Ook omdat zij nog niet verloren hadden in deze competitie. En ondanks hun zeer aanvallende speelwijze hebben ze het doel nog maar weinig maal weten te vinden. De staf van RVC’33 had zich goed voorbereid op de tegenstander en het strijdplan duidelijk neergelegd bij de groep.
In de eerste tien minuten was het even zoeken naar welke spelers nu de bijzonderheden hadden, die besproken waren. Maar door goed overleg in het veld en vanaf de kant wisten we al snel de belangrijkste zaken te ontmantelen. En zelf werden we ook al af en toe gevaarlijk. Onder andere door een lob van Daan Zantinge die net het doel niet trof. De vele goed ingespeelde positiewisselingen bij ASC konden ook weer worden gepareerd met snelle breaks. In de 11de minuut leverde zo’n aanval de bal vanaf rechts bij de goed vanaf de tweede paal komende Mathijs de Hoog die RVC op voorsprong zette. Het spelbeeld bleef hetzelfde: ASC probeerde RVC stuk te spelen en produceerde een heuse omsingeling, met veel diagonale ballen. Toch was het allerminst billenknijpen. Want de sterkte in de eerste helft zat vooral in het uitvoeren van de taken in het tactische plan. En dat werd met elkaar scherp bewaakt en uitgevoerd. Eén momentje van miscommunicatie betekende meteen ook de gelijkmaker in de 37ste minuut. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat dat op dat moment wel terecht was.
Na rust bleef het spel lange tijd hetzelfde, waarbij de plaagstootjes van RVC helaas minder voor direct doelgevaar zorgden. In de 57ste en in de 75ste minuut waren twee sublieme (technisch zeer vaardige) momenten van de spits verantwoordelijk voor de 2-1 en de 3-1. Hierna schakelde RVC naar plan B, maar veel gevaarlijker dan een schotje door de ingevallen Bram van Leeuwen leverde het niet op. Winstpunt van vandaag was vooral de uitvoering van de teamtaken door iedereen. Alle reden om met de kin omhoog weg te lopen en geloof te blijven houden in het plan.
Foto: Letty Blanken
