“Samen” is voor Cor een kernwoord. Dit komt niet alleen tot uiting in zijn voorzitterschap bij De Oude Zustertuin, maar ook in zijn activiteiten voor de Vriendenschaar. Hij beseft dat hij meer van de ‘nu-momenten’ kan genieten, zoals met zijn gezin. Hij heeft dan ook niet per se een tienjaren plan, maar gaat van “project naar project naar project.” De eigenaar van de bedrijven OfficeSpecialisten (maatwerksoftware in Microsoft Office) en Codeboss (software voor de evenementenbeveiliging) wisselt zijn decor geregeld af, wat hem de ruimte geeft om na te denken. In de coronatijd heeft hij een moeilijke beslissing moeten maken voor zijn bedrijf: “het belangrijkste besluit heb ik genomen in het donker, op een bankje in de Zustertuin.”
Naam: Cor van den Hoven
Leeftijd: 53
Woonsituatie: “In Bodegraven met mijn vrouw Mariska en drie kinderen; Thijs, Eline en Casper.”
Favoriete drankje: “Een mooi glas rode wijn. Omdat je rode wijn in zoveel smaken hebt en op zo veel verschillende manieren kunt drinken. Als we uit eten gaan moet er bij voorkeur ook een goede fles wijn op tafel staan.”
1. WAAR KENNEN MENSEN JOU VAN?
“Als ze me kennen is dat van de Zustertuin.” Cor kwam daar terecht via zijn “hardloopmaatje.” Sinds 2009 is hij penningmeester, om daar in 2015 voorzitter van te maken. Verder is hij erg actief bij de korfbalvereniging Vriendenschaar. “Via mijn oudste zoon Thijs ben ik de vereniging ingerold. Een erg leuke en gezellige vereniging. Ik zit in de redactie van het clubblad en ik zorg ervoor dat deze iedere twee weken digitaal wordt verzonden. Ik zit in de communicatiecommissie en we zorgen dat de technische informatiekanalen beschikbaar zijn (website, nieuwsbrieven). Sinds dit jaar speelt ons ‘eerste’ in de eerste klasse, en dat betekent dat er een jurytafel aanwezig is bij de wedstrijden. Ik mag bij wedstrijden achter die tafel zitten. Hierdoor kan ik niet meer de spelersaankondigingen doen voor de wedstrijden, wat ik jarenlang met plezier heb gedaan.”
2. HOE ZIET EEN DAG ER VOOR JOU UIT?
“[Ik ben] niet opgegroeid met het idee dat de Zustertuin een vanzelfsprekendheid is”
“Zonder afspraken buiten de deur, werk ik vanuit huis.” Voorheen had hij een kantoorruimte in Waddinxveen voor zijn bedrijf, “maar door corona is er best wat veranderd.” Cor kreeg zelf corona, de afstand leidde tot thuiswerken. “Dat was eigenlijk wel gezellig. Ik werk 50 tot 60 uur per week; dan ben je toch weinig thuis, en mis je tijd met je kinderen. Ik ben dat gaan koesteren, en vond het fijn om thuis te werken.” Cor begint zijn dag nu thuis met veel teammeetings, softwarevragen beantwoorden, en stopt rond een uur of half zeven. “Het werk voor de Zustertuin is vrij constant.” Hij werkt er zo’n acht uur per week aan. Momenteel zijn ze druk met de bezigheden die nodig zijn voor een Kinderboerderij-keurmerk.
Cor heeft een bijzonder perspectief op De Zustertuin. Omdat hij in 1999 in Bodegraven kwam wonen, is hij “niet opgegroeid met het idee dat de Zustertuin een vanzelfsprekendheid is. Als je van buiten komt zie je pas wat voor een uniek project het is.” Hij spreekt zijn waardering uit voor de vrijwilligers; personen van de bouwploeg, het bestuur, de groenploeg, de zaterdaghulpen, enzovoorts. “Ik vind het mooi om te zien dat we een team zijn.”
3. WAAR BEN JE HET MEEST TROTS OP?
“De kinderen, mijn vrouw, en (schoon)ouders. Ook wil ik graag mijn broertje noemen, die net voor corona een hele ommezwaai heeft gemaakt en een tostizaak is begonnen. Als ik trots en voldoening door elkaar mag gooien: ik vind het heel leuk om iets met elkaar te bereiken. Of dat nu in je werk is, een probleem oplossen bij de Zustertuin, of bij de Vriendenschaar een wedstrijd goed te laten lopen. Dat geeft voldoening.” Ook benoemt hij het tweemaal voltooien van de marathon. Voor de eerste keer over de finishlijn binnenkomen “was een emotioneel moment. Ik moest echt even nadenken; hoe moet ik ook alweer ademhalen?”
4. WAT KIJK JE GRAAG OP YOUTUBE, NETFLIX, TV?
“Televisie kijk ik niet zo heel erg veel, en als ik dat doe is het omdat ik aan het eind van de dag redelijk uitgepierd ben. Zo zet ik weleens Veronica Inside op om niet te hoeven nadenken, dat is af en toe wel vermakelijk. Soms luister ik ook NPO Radio 1 Sport of nieuws. Ook houd ik Twitter in de gaten, daar kan ik doorklikken op nieuwsberichten.”
Ieder mens heeft wel iets wat me inspireert
5. WELKE PERSOON INSPIREERT JOU IN BODEGRAVEN-REEUWIJK?
“Niet specifiek één iemand, maar eigenlijk iedereen wel. Ik denk dat ik altijd wel met een open geest met mensen praat, zo kan ik van iedereen leren. Ieder mens heeft wel iets wat me inspireert.” Zaken als ‘gedag’ zeggen op straat brengt voor hem een gevoel van saamhorigheid, wat hij ook opzoekt in de projecten die hij onderneemt.
6. WAT IS EEN BELANGRIJKE LEVENSLES VOOR JOU GEWEEST?
“Het zijn vaak kleine levenslesjes. Ik ben nu 53, mijn ouders en schoonouders lopen tegen de 80, je merkt dat het leven heel kwetsbaar is. Daarom probeer ik meer te genieten van het nu-moment. Dus toch maar even uit eten gaan, en nu alle kinderen nog meegaan op vakantie, toch maar even een wat grotere vakantie boeken.”
“Waar ik ook heel goed op terugkijk is dat de relatie met de gemeente een heel stuk verbeterd is. De afscheidnemende burgemeester die vol lof over de Zustertuin sprak; dat geeft me dan wel een goed gevoel. Dat we echt een icoon in Bodegraven zijn.”
7. WAT IS JE FAVORIETE PLEK IN BODEGRAVEN-REEUWIJK?
“Hier natuurlijk.” Hij kijkt even om zich heen, zittend aan tafel in ’t Uilennest in de Zustertuin. Het voorzitterschap bij De Zustertuin “staat zó ver van mijn werk af, dat het echt vrijwilligerswerk is. Daar haal je hele andere energie uit. In de zomer zijn we tot half negen open.” Als hij op een zomeravond in zijn eentje afsluit, kijkt hij nog eens achterom. “Dat is het mooiste moment.”
Verder gaat Cor graag uit eten. Restaurant In het Bonte Varken, Amigos en De Munt zijn hem niet onbekend. “Ook soms even door het centrum lopen vind ik al heerlijk.”
8. WAT ZOU JE WILLEN VERANDEREN ALS JE BURGEMEESTER WAS?
Naast het opruimen van zwerfafval en zijn zorgen om een plastic soup, zou hij “niet echt iets willen veranderen, want ik vind het in Bodegraven prima wonen. Maar daar moeten we ook met zijn allen voor zorgen dat dat zo blijft. Het gaat niet vanzelf dat hier die Zustertuin is, je kinderen hier kunnen sporten, en er iets in het dorp wordt georganiseerd. Ik zou graag zien dat iedereen daarin meedoet, hoe klein ook, dat iedereen zijn steentje bijdraagt. Het is niet voor niks ‘samenleven’.”
Er komen twee leden van het bestuur binnen, waaronder de huidige penningmeester. Ze maken een praatje. Daarna verlaat Cor ’t Uilennest, en pakt al buiten een zwervende plank op, om op te bergen. Hij loopt verder. “Op het moment dat ik de Zustertuin binnenstap, valt er een zekere rust over mij heen.”
Door: Anne van Schothorst
